Tο 1981 o Rory Gallagher ήρθε για πρώτη φορά στην Ελλάδα , στο γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας ,σε μία από τις μεγαλύτερες και από της πρώτες ροκ συναυλίες στη χώρας μας.
Το δισκοπωλείο Happening ήταν αυτό που ανακοίνωσε ότι ο Rory Gallagher θα έρθει στην Ελλάδα για δυο συναυλίες, σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Η είδηση έκανε θραύση και όλοι είχαν αγωνία να δουν τον αγαπημένο Ιρλανδό από κοντά, αφού το ελληνικό κοινό πάντα είχε τεράστια αγάπη για αυτόν. Η συναυλία έγινε φθινόπωρο 12 Σεπτεμβρίου 1981 .
40.000 ροκάδες συνωστίστηκαν για να τον απολαύσουν. Αλλά η συναυλία έμεινε στην ιστορία για τα επεισόδια που ακολουθήσανε( όπως και στην επεισοδιακή συναυλία των Rolling Stones το 1967). Ο Gallagher φυγαδεύτηκε στη σκηνή καθώς τα Δακρυγόνα, τα σπασίματα, ο Πετροπόλεμος και οι συγκρούσεις με την αστυνομία ήταν αυτά που επικρατούσαν. Στημένα οδοφράγματα στη λεωφόρο Δεκελείας, σπασίματα βιτρίνων καταστημάτων και παρμπρίζ αυτοκινήτων. Ο Περισσός και η Νέα Φιλαδέλφεια ήταν ένα πραγματικό πεδίο μάχης. Συλληφθήκαν 30 άτομα.
Να τονίσω ότι την εποχή εκείνη η χώρα βρισκόταν σε προεκλογική περίοδο. Ο Ανδρέας Παπανδρέου ετοιμαζόταν να πάρει την εξουσία από τον Γιώργο Ράλλη και το κλίμα επηρέασε πολύ τον κοινωνικό ιστό. Τα πρωτοσέλιδα την επόμενη μέρα κυκλοφόρησαν με τίτλους όπως «Κάηκε η Νέα Φιλαδέλφεια από τους ροκάδες».
O ίδιος ο Rory, πολλά χρόνια αργότερα, σε συνέντευξη που παραχώρησε το 1992, θυμήθηκε και εξιστόρησε τα γεγονότα εκείνης της ημέρας:
«… Ήταν αμέσως μετά το Ελληνικό Κύπελλο και έκαναν τις πρώτες ελεύθερες εκλογές μετά από πολύ καιρό. Μόλις το show ξεκίνησε, άρχισα να βλέπω φλόγες από μακριά στη πίσω πλευρά του σταδίου.
Εστιατόρια και μαγαζιά καιγόντουσαν στο δρόμο έξω από τη συναυλία.
Νομίζω πως είτε δεν άφησαν αρκετό κόσμο να μπει στη συναυλία, είτε άφησαν περισσότερους αλλά, όπως και να ‘χει, η αστυνομία έφτασε κι άρχισε να ρίχνει δακρυγόνα σε μας…
Ήταν η περισσότερο επικίνδυνη συναυλία που έχω κάνει. Αυτά τα δακρυγόνα είναι επικίνδυνα. Θολώνουν τα μάτια σου και δεν μπορείς να δεις που πηγαίνεις ή να κάνεις τίποτα!
Όταν τελικά μπήκαμε στα παρασκήνια (σ.μ. μετά το τέλος της συναυλίας) ήμασταν πολύ αναστατωμένοι μιας και δεν ήμασταν σίγουροι ποιος ήθελε να μας προστατεύσει και ποιος να μας επιτεθεί.
Μας περιτριγύριζαν «παραστρατιωτικοί» (σ.μ. ασφαλίτες) κι έμοιαζαν πολύ απειλητικοί. Γι’ αυτό φύγαμε μπαίνοντας σ ένα αυτοκίνητο και προσπαθήσαμε να γυρίσουμε πίσω στο ξενοδοχείο!
Όμως στο δρόμο μείναμε από βενζίνη κι αναγκαστήκαμε να περπατήσουμε. Συνέβαιναν τόσα πολλά, ήταν ένας εφιάλτης.
Ήμασταν βρεγμένοι, τα μάτια μας δάκρυζαν (σ.μ. από τα δακρυγόνα) κι όλοι φοβηθήκαμε. Η συναυλία από μόνη της ήταν καταπληκτική! Αλλά ήταν επικίνδυνη…
Απλά δεν ήθελα να πεθάνω σ ένα γήπεδο ποδοσφαίρου στην Ελλάδα, χωρίς να ξέρω καν τι συνέβαινε…»
Απόσπασμα από συνέντευξη του Rory Gallagher στον Liam Fay «Hot Press–The Rock’n’Roll Issue (Anniversary Special No. 3) 1992