Aνάμεικτο ροκ, μπλουζ, ψυχεδελικό ροκ και μια νότα τζαζ για να δημιουργήσουν έναν μοναδικό ήχο. Ήταν γνωστoί για τους επιδέξιους ζωντανούς αυτοσχεδιασμούς που συχνά μετατρέπονταν σε εκτεταμένα jam sessions. Τα μέλη ήταν ο Eric Clapton , ο Jack Bruce και ο Ginger Baker .
Οι Cream δημιουργήθηκαν το 1966 ενώ ο Clapton ήταν ακόμα ο βασικός κιθαρίστας του εξέχοντος βρετανικού μπλουζ συγκροτήματος Bluesbreakers. Πριν από αυτό ήταν ο βασικός κιθαρίστας των Yardbirds (ο Jeff Beck και ο Jimmy Page [αργότερα των Led Zeppelin] θα τον ακολουθούσαν σε αυτή τη θέση). Ο Clapton προσεγγίστηκε από τον ντράμερ Baker για να σχηματίσουν ένα συγκρότημα επικεντρωμένο στην επέκταση του ήχου της μπλουζ-τζαζ. Ο Clapton αποδέχτηκε την πρόσκληση με την επιφύλαξη ότι ο Bruce θα παίζει μπάσο. Παρά τη μακροχρόνια εχθρότητα μεταξύ του Bruce και του ίδιου, ο Baker συμφώνησε απρόθυμα και οι τρεις μουσικοί δημιούργησαν τους Cream. Η αρχή του συγκροτήματος σήμανε το τέλος της θητείας του Clapton στους Bluesbreakers. Πριν σχηματίσουν τους Cream, ο Baker και ο Bruce είχαν ήδη αποκτήσει φήμη ως μέλη των Blues Incorporated του Βρετανού μουσικού μπλουζ Alexis Korner και αργότερα ως μέλη των Graham Bond Organisation, ενός τζαζ και rythm n blues ήχου. Ο Bruce και ο Pete Brown, ένας ποιητής που μερικές φορές αποκαλούνταν το τέταρτο μέλος των Cream, έγραψαν τους περισσότερους στίχους του συγκροτήματος.
Το στυλ του Clapton ως κιθαρίστας είχε επηρεαστεί από καλλιτέχνες όπως οι B.B. King, Robert Johnson, Buddy Guy, Howlin’ Wolf, Muddy Waters και Elmore James. Ο Bruce (ο οποίος ήταν επίσης ο βασικός τραγουδιστής του γκρουπ) και ο Baker στράφηκαν περισσότερο προς την τζαζ, με επιρροές που περιλάμβαναν τους Art Blakey, Max Roach, Phil Seamen, Charles Mingus, Charlie Parker και Dizzy Gillespie. Ο Bruce λάτρευε ιδιαίτερα τον μπασίστα James Jamerson (ο οποίος έπαιζε στο συγκρότημα της Motown, τους Funk Brothers), και ο Baker εμπνεύστηκε επίσης από την παγκόσμια μουσική, ειδικά την αφρικανική λαϊκή μουσική.
Πολλά από τα κομμάτια του πρώτου άλμπουμ του συγκροτήματος, Fresh Cream (1966), διατηρούσαν ακόμη τον blues ήχο που είχαν συνηθίσει να παράγουν τα μέλη του. Το δεύτερο άλμπουμ των Cream, Disraeli Gears (1967), απομακρύνθηκε περισσότερο από τη ζώνη άνεσης των μπλουζ του συγκροτήματος ενσωματώνοντας μυστικιστικούς στίχους και τεχνικές κιθάρας που εναλλάσσονταν μεταξύ της παραμόρφωσης και των εφέ με riffs με τη βοήθεια πεντάλ. Το δεύτερο κομμάτι του, "Sunshine of Your Love", τόνισε την ομαλή μετάβαση από τα μπλουζ σε έναν πιο ψυχεδελικό ήχο και διαφημίστηκε από τους κριτικούς ως το τέλειο υβρίδιο σκληρού ροκ, μπλουζ και ψυχεδέλειας. Ήταν μακράν το πιο δημοφιλές σινγκλ από τo άλμπουμ, Disraeli Gears και το μόνο single των Cream που έφτασε χρυσό (πάνω από 500.000 πωλήσεις) στις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι Cream συνεχίσανε με το τρίτο και best-seller άλμπουμ τους, Wheels of Fire (1968), ένα μείγμα από στούντιο και ζωντανές ηχογραφήσεις πυκνά συσκευασμένες σε δύο δίσκους που έγιναν το πρώτο διπλό άλμπουμ με πλατινένιες πωλήσεις (πάνω από 1.000.000 μονάδες). Παρουσίασε το "White Room", αναμφισβήτητα το πιο δημοφιλές τραγούδι του γκρουπ, το οποίο έβαζε στοιχειώδη φωνητικά πάνω από λαμπερές κιθάρες. Το άλμπουμ περιελάμβανε επίσης μια ζωντανή διασκευή του "Crossroads" του Robert Johnson που περιλάμβανε ένα συχνά μιμούμενο σόλο από τον Clapton που θεωρείται από πολλούς ως ένα από τα καλύτερα σόλο κιθάρας που έγιναν ποτέ.
Στα τέλη του 1968 η Cream αποφάσισαν να διαλυθούν - μια απόφαση που ήταν σε μεγάλο βαθμό συνέπεια της εχθρότητας μεταξύ Bruce και Baker. Το αποχαιρετιστήριο άλμπουμ των έξι κομματιών του συγκροτήματος, Goodbye (1969), περιλάμβανε το "Badge", το οποίο έγραψε ο Clapton με τον George Harrison των Beatles. Στο τέλος της δεκαετίας του 1960 έως τη δεκαετία του '70, τα πρώην μέλη των Cream συνέχισαν να ιδρύουν άλλα σούπερ γκρουπ όπως οι Blind Faith και Derek and the Dominos.