Μια ταινία που γυρίστηκε από τον Κώστα Καραγιάννη το 1981 σε σενάριο Πάνου Τσίρου και Δημήτρη Κωνσταντάρα, τον γνωστό γιο του ηθοποιού.
Η υπόθεση - Το καστ. Ο Λάμπρος Κομνηνός (Λάμπρος Κωνσταντάρας) είναι ένας μεσήλικας ο οποίος διάγει βίο γλεντζέ χωρίς να σκοτίζεται ιδιαίτερα για την κτηματομεσιτική επιχείρηση που διατηρεί με το συνέταιρό του Δημήτρη (Τώνης Γιακωβάκης). Όταν γνωρίζει την ιδιοκτήτρια ενός νυχτερινού κέντρου - χαρτοπαικτικής λέσχης, τη Ρένα Σκουλαρίκου (Μάρω Κοντού) αρχίζει να παίζει μανιωδώς χαρτιά και στην αρχή κερδίζει σημαντικά ποσά. Στη συνέχεια όμως κι ενώ αυτό αποτελεί μέρος του σχεδίου που έχει εξυφάνει η Ρένα για να τον ξεπαραδιάσει, φτάνει να χρωστάει ένα σωρό χρήματα. Το σχέδιο όμως εξελίσσεται διαφορετικά από την αρχική σύλληψη, καθώς η Ρένα σταδιακά νιώθει μια έλξη για το Λάμπρο, ενώ και ο τελευταίος εκπαιδεύεται κατάλληλα για να ανταπεξέλθει στις δυσκολίες του αθλήματος (χαρτοπαίγνιο). Βασικό ρόλο επίσης κρατάει η ξαδέλφη της Ρένας, η Μαρίνα (Νέλλη Γκίνη), τραγουδίστρια στο κέντρο της Ρένας ενώ περάσματα από την ταινία κάνουν και οι Δήμητρα Νομικού (γραμματέας της επιχείρησης), Γιάννης Μαλούχος (Μεμάς Τάρταρος) και Μίτση Κωνσταντάρα (προτελευταία ταινία της αδελφής του Λάμπρου, θα ακολουθήσει η συμμετοχή της στις "Φυλακές Ανηλίκων" (1982)).
Σκέψεις για την ταινία. Δεν διεκδικεί δάφνες ποιότητας η ταινία, ουσιαστικά είναι άλλη μια μέτρια κωμωδία στις αρχές της μαζικής παραγωγής των βιντεοκασετών της δεκαετίας του '80 και της οριστικής δύσης του παλιού Ελληνικού Κινηματογράφου. Οι φιλότιμες προσπάθειες των πρωταγωνιστών ωστόσο διατηρούν την ταινία σε ανεκτά επίπεδα (συγκινητική η παρουσία του Λάμπρου Κωνσταντάρα παρά τα προβλήματα υγείας που θα τον ταλανίζουν ως το τέλος της ζωής του, 4 χρόνια αργότερα). Καλές επίσης κρίνονται οι ερμηνείες των Κοντού-Γιακωβάκη ενώ και η Νέλλη Γκίνη με όπλο την αξία της ως ερμηνεύτρια στέκεται αξιοπρεπέστατα στην πίστα.
Η μουσική. Ιδιαίτερη μνεία θα κάνω στη μουσική επένδυση της ταινίας που ίσως είναι το κορυφαίο ατού της ταινίας και αυτό που αποκομίζει ως κέρδος ο θεατής. Ο μεγάλος μαέστρος Σπύρος Παπαβασιλείου, μια μορφή της λαικής μουσικής στη χώρα μας συνέθεσε πανέμορφες μελωδίες που γεμίζουν την ταινία, σε στίχους Γιάννη Πολίτη ενώ αμφότεροι εμφανίζονται σε περάσματα στην ταινία. Τέλος, χορεύει η Έρρικα Μπρόγιερ με το μπαλέτο της, ενώ το τραγούδι των τίτλων ερμηνεύει το συγκρότημα "Argus and Iris".
Μικρά-μικρά. Το εξώφθαλμο φάουλ του σεναρίου όσον αφορά την ηλικία του Λάμπρου. Συγκεκριμένα στους διαλόγους παρουσιάζεται στην Ρένα σαν να είναι 49 χρονών ενώ αργότερα "αποκαλύπτεται" ότι είναι 58 χρονών. Με άλλα λόγια το σενάριο "κόβει" μεγαλοπρεπώς μια δεκαετία από τον Λαμπρούκο ο οποίος για την ιστορία στην πραγματικότητα ήταν τότε 68 χρονών (έτος γεννήσεως 1913). Δεν νομίζω ότι χρειαζόταν αυτό το "κούρεμα".