Στην ταινία αυτή λοιπόν, από τον τίτλο και μόνο καταλαβαίνεις πολλά, ότι πρόκειται δηλαδή για μια ακόμα καυστική σατιρική ταινία του Tarantino. Ο Tarantino φέρνει στη μεγάλη οθόνη μία άκρως σατιρική και φανταστική ιστορία με γεγονότα που τάχα συνέβησαν κατά τη διάρκεια του Β` Παγκοσμίου Πολέμου. Η ταινία είναι πολύ ψαγμένη και έχει αμέτρητες αλληγορίες που με μία πρώτη ματιά δεν φαίνονται ξεκάθαρα.
Ξεκινώντας από τον τίτλο, που μόνο τυχαίος δεν είναι, αφού είναι ορθογραφικά λάθος γιατί και η ιστορία είναι μία ψεύτικη και φανταστική εκδοχή του Β` Παγκοσμίου Πολέμου, οι `Άδoξοι Μπάσταρδoi` λοιπόν είναι μια ομάδα Εβραίων στρατιωτών που γουστάρει να σκοτώνει Ναζί για αντίποινα. Η ταινία έχει όλα τα χαρακτηριστικά κάθε ταινίας του Tarantino, δηλαδή καυστικό χιούμορ, μπόλικη ωμή βία, ξαφνικές αναταραχές εκεί που όλα κυλούν ομαλά, έντονη σατιρική χροιά και φυσικά πολλές αλληγορίες. Είναι πραγματικά απίστευτο το πώς ο σκηνοθέτης τονίζει στην ιστορία της σημασίας του κινηματογράφου, κάνοντας και εκφράζει την ιστορία του στην κατεχόμενη Γαλλία (πρόκειται για μπηχτή καθώς η Γαλλία κατά την διάρκεια του πολέμου ήταν πολύ αμφιλεγόμενη) , το πως παρουσιάζει τους Άγγλους αφήνοντας και πάλι υπονοούμενα και γενικότερα το πως στήνει αυτήν την φοβερή ταινία. Τεχνικά τώρα η ταινία είναι άψογη, με εξαιρετική μουσική, υπέροχα πλάνα και κοστούμια ή μάλλον στολές.
Ο Tarantino μπορεί να μην αλλάζει στυλ, αλλά πραγματικά η όλη λεπτομερειακή δουλειά του είναι απίστευτη. Το καστ είναι πολύ καλό με εξαιρετικούς Ευρωπαίους ηθοποιούς, αλλά με πρωτοπόρους τους απίστευτους Brad Pitt και Christoph Waltz (πήρε το Όσκαρ Β` Ανδρικού).