Γράφει η Μαρία Τσιμπογιάννη
Τίτλος: Sweet Bean Paste
Συγγραφέας: Durian Sukegawa
Μετάφραση: Alison Watts
Εκδόσεις One World @oneworldpublications
Υπάρχει το έτοιμο φαγητό αλλά υπάρχει και το σπιτικό.O Sentaro εργάζεται σε ένα μικρό μαγαζί όπου φτιάχνει παραδοσιακές κρέπες με μία γλυκιά σως απο φασόλια. Η συγκεκριμένη σως έρχεται έτοιμη στο Ντοραχάρου και εκείνος πρέπει να τη βάλει ανάμεσα σε αυτές τις κρέπες. Οι πωλήσεις είναι μέτριες και ο ίδιος ίσα-ίσα που επιβιώνει. Μία ηλικιωμένη κυρία τον παρακολουθεί και του προτείνει να εργαστεί για αυτόν για ένα πολύ μικρό πόσο χρημάτων για να τον μάθει να φτιάχνει αυτή τη γλυκιά σως απο φασόλια. Η τεχνική μαγειρέματος αλλάζει και όλο και περισσότεροι πελάτες έρχονται στο μαγαζί. Η φρέσκια μυρωδιά από αυτή τη γλυκιά σως δεν θα διαρκέσει για πολύ. Κάποια στιγμή όλα αλλάζουν όταν έρχεται στην επιφάνεια πώς η Tokue είχε προσβληθεί με τη νόσο του Hansen. ( Άλλο spoiler δεν κάνω, να το διαβάσετε)
📚📖Είναι ένα τα πιο γλυκά βιβλία που έχω διαβάσει τον τελευταίο καιρό το οποίο με συγκίνησε σε πολύ μεγάλο βαθμό και μου δίδαξε μαθήματα ζωής. Θίγει πολλά κοινωνικά ζητήματα τα οποία ακόμα και η ελληνική κοινωνία δεν έχει ξεπεράσει και τα κρύβει κάτω από το χαλάκι.
📌Το φαγητό όταν το μαγειρεύεις με την καρδιά σου, με τα μάτια σου αλλά και με τα αυτιά σου αλλά και όταν το μοιράζεσαι, έχει άλλη γεύση.
📌Ποιο θα είναι το μέλλον όταν οι νέοι δεν αποχωρίζονται τα κινητά τους και δεν έχουν μάθει να μοιράζονται.
📌Άραγε είμαστε όντως μία κοινωνία της προόδου ή διακατεχόμαστε από μεγάλα κύματα ρατσισμού για αυτούς που η μοίρα τους φέρθηκε σκληρά, για τους πιο αδύνατους και ευάλωτους;
📌Έχουμε γεννηθεί για να ακούμε και να βλέπουμε τον κόσμο γύρω μας.
📌Σκοπός της ύπαρξής μας να είμαστε χρήσιμοι απέναντι σε αυτό τον κόσμο αλλά και στο συνάνθρωπό μας.
