Γράφει η Μαρία Τσιμπογιάννη
Τίτλος: Η δίκη
Συγγραφέας: Φραντς Κάφκα
Μετάφραση: Γιάννης Βαλούρδος
Εκδόσεις γράμματα
📝Η δίκη αποτελεί ένα από τα πιο δύσκολα βιβλία που έχω διαβάσει τα τελευταία χρόνια. Σε κάποια σημεία φαίνεται ακατανόητο, άλογο, απροσάρμοστο, χωρίς καμία συνοχή. Παρόλα αυτά προσπαθεί να περάσει κάποια συγκεκριμένα κοινωνικοπολιτικά μηνύματα.
📖Η δύναμη της εξουσίας είναι παράλογη και η επιβολή των δικαστηρίων ακόμα πιο παράφρων και αδικαιολόγητη. Η κατηγορία του Γιόσεφ Κ. αιωρείται στον αέρα, που σε μας τους αναγνώστες αποδεικνύεται φενάκη, ή ακόμα, θεωρείται ανύπαρκτη. Ωστόσο, ο κατηγορούμενος οδηγείται στο δικαστήριο και αναγκάζεται να υπερασπιστεί τον εαυτό του με διάφορα μέσα τα οποία αποτυγχάνουν το ένα μετά το άλλο. Για να μπορέσει να αντιμετωπίσει αυτή τη δίκη την οποία θεωρεί γελοία στην αρχή, στην συνέχεια εμπίπτει σε εν ακολουθία σφάλματα. Η αλήθεια είναι πως το τέλος του βιβλίου διαφέρει και είναι απρόβλεπτο.
📜Η όλη διαδικασία του δίκης αλλά και η βαριά ατμόσφαιρα του δικαστηρίου, προσωπικά με παρέπεμψαν, και ειδικά μέσα από την πλατιά παρομοίωση του ιερέα στο τέλος, στην ιστορία του σπηλαίου του Πλάτωνα. Ελάχιστοι είναι αυτοί που φτάνουν στο φως αλλά οι περισσότεροι προτιμούν να παραμένουν δέσμιοι και να πλανώνται από τις σκιές, διότι διακατέχονται από μία ματαιότητα. Αυτή η ματαιότητα είναι έκδηλη στο συγκεκριμένο βιβλίο, μία παραίτηση των ανθρώπων υπερασπιστούν ακόμα και τον ίδιο τους τον εαυτό.
Υ.Γ. :Είναι το πρώτο βιβλίο που ήθελα να παρατήσω στη μέση και για αυτό ευχαριστώ την Ερατώ @bookitocat που με παρότρυνε να συνεχίσω αυτή τη διαδικασία της επίπονης ανάγνωσης.
📑Αν θα ξαναδιάβαζα Καύκα ναι, και νομίζω ότι το επόμενο θα είναι μεταμόρφωση.
