To 1984 o Θόδωρος Αγγελόπουλος με το «Ταξίδι στα Κύθηρα» κάνει μια σημαντική στροφή: Περνά από την ιστορικο-πολιτική θεματολογία σε μια θεματολογία περισσότερο ανθρωποκεντρική, όπως την αποκάλεσε ο ίδιος. Βέβαια, η ελληνική Ιστορία εξακολουθεί πάντα να είναι παρούσα κι ο ταξιδευτής Οδυσσέας του ελληνικού κινηματογράφου συνεχίζει την περιπλάνησή του σε αυτήν.
Μόνο που αυτή τη φορά εγκαταλείπει την επική μορφή της καταγραφής ενός συλλογικού ταξιδιού για να καταγράψει την πορεία ενός μοναχικού ατόμου, πορεία που κινείται ανάμεσα στο όνειρο και στην πραγματικότητα. Ο κεντρικός μύθος της ταινίας αναφέρεται σε έναν σκηνοθέτη που θέλει να γυρίσει ταινία για έναν πολιτικό εξόριστο. Ο μικρός Αλέξανδρος στο τελευταίο πλάνο έφευγε για την πόλη. Εδώ έχει μεγαλώσει , έχει γίνει σκηνοθέτης και ετοιμάζει την ταινία του για τον πολιτικό πρόσφυγα.
Ο εξόριστος αυτός( υποβλητική η παρουσία του μεγάλου Μάνου Κατράκη στην τελευταία του κινηματογραφική εμφάνιση) είναι ένας γέρος που πουλάει λεβάντα, που τον επιλέγει ανάμεσα στους ηθοποιούς για το ρόλο του πολιτικού πρόσφυγα που επιστρέφει στην Ελλάδα μετά από πολλά χρόνια για να βρεθεί αντιμέτωπος με μιαν άλλη πραγματικότητα. Είναι όμως και ο πατέρας του. Πρόσφυγας από τη Ρωσία. Το ταξίδι του δεν είναι βέβαια στα Κύθηρα , στην ταινία δεν υπάρχει κανένα ταξίδι στα Κύθηρα, τα Κύθηρα είναι το ρομαντικό όνειρο, η ουτοπία, η χώρα εκείνη για την οποία ο πρόσφυγας είχε κάποτε πολεμήσει αλλά που δεν θα τη δει ποτέ.
Το «Ταξίδι στα Κύθηρα» παίρνει σήμερα μια όψη προφητική. Αλλά μήπως οι δημιουργοί δεν ήταν και προφήτες. Η ταινία κέρδισε 2 βραβεία στο Φεστιβάλ Καννών, το βραβείο σεναρίου και το βραβείο Fipresci, ενώ προτάθηκε και για Χρυσό Φοίνικα. Ήταν η τελευταίες κινηματογραφικές εμφανίσεις του Μάνου Κατράκη και του Διονύση Παπαγιαννόπουλου. Παίζουν επίσης οι Μαίρη Χρονοπούλου, Δώρα Βολανάκη, Τζούλιο Μπρόγκι, Γιώργος Νέζος, Αθηνόδωρος Προύσαλης, Μιχάλης Γιαννάτος, Βασίλης Τσάγκλος, Δέσποινα Γερουλάνου