Στις 25 Φεβρουαρίου του 1973, ο Νίκος Κοεμτζής "τράβηξε" μαχαίρι και σκότωσε τρεις ανθρώπους, τραυματίζοντας άλλους επτά, μέσα στο νυχτερινό κέντρο «Νεράιδα» στην Κυψέλη. Η αφορμή ήταν μια «Παραγγελιά», ένα τραγούδι που ο αδελφός του, ο Δημοσθένης, σηκώθηκε να χορέψει μόνος στην πίστα. Μια παρέα αστυνομικών σηκώθηκε να χορέψει αγνοώντας τον κανόνα του ζεϊμπέκικου της εποχής. Αυτό το γεγονός στάθηκε αφορμή για να δημιουργηθεί μια ταινία.
Ο σκηνοθέτης Παύλος Τάσιος με την «παραγγελιά»(1980), αναπαριστά την ιστορία , του Νίκου Κοεμτζή, που προκάλεσε την άγρια σφαγή μιας ομάδας ατόμων σε νυχτερινό κέντρο της Αθήνας, με αφορμή την παρεξήγηση γύρω από την παραγγελία-η σφαγή που πήρε την μορφή μύθου χάρη στην μπαλάντα που έγραψε για αυτόν ο Διονύσης Σαββόπουλος.
Αυτό που δημιούργησε την παράξενη γοητεία γύρω από το αιματηρό επεισόδιο ήταν ότι η πλήρης αδιαφορία του μπροστά στα θύματά του ερμηνεύτηκε ως είδος ατομικής εξέγερσης ενάντια σε μια καταπιεστική κοινωνία. Παρά της αδυναμίες στη δομή του σεναρίου και τον άνισο ρυθμό της, εκείνη του αιματοκυλίσματος στο κέντρο, σκηνή εντυπωσιακή, δοσμένη με ωμότητα και γρήγορο ρυθμό.