Γράφει η Μαρία Τσιμπογιάννη
Τίτλος: Το αγόρι που δεν ήξερε τι θα πει φόβος
Συγγραφέας: Won-pyung Sohn
Μετάφραση: Χριστίνα Ζαχαρίου
Εκδόσεις Ιβίσκος @iviskospublications
<<Αυτή η ιστορία μιλά,
Εν ολίγοις για ένα τέρας που συναντά ένα άλλο τέρας. Ένα από τα τέρατα είμαι εγώ.>>
📝Και κάπως έτσι ο Γιανντζέ μας εξηγεί για την εγκεφαλική του λειτουργία που ονομάζεται αλεξιθυμία. Αν όντως πραγματικά υπάρχει; Ναι! Περιγράφεται κυρίως ως μία ψυχιατρική διαταραχή η οποία οφείλεται κατά ένα λόγο σε αναπτυξιακή δυσλειτουργία τι κατά ένα δεύτερο λόγο τραύμα.
📖Ο Γιάντζε, ο ήρωας του έργου, προβάλλει όλη την παλέτα της ανυπαρξίας των συναισθημάτων. Άραγε αυτά τα συναισθήματα μπορούν να γεννηθούν;
Είναι το πρώτο κορεάτικο μυθιστόρημα που διαβάζω, η αλήθεια είναι ότι δεν γνωρίζω αρκετά πολιτισμικά στοιχεία για να καταλάβω το περιβάλλον το οποίο περιγράφει ο Γιάντζε. Παρόλα αυτά η κορεάτικη λογοτεχνία μπορεί να είναι ταυτόχρονα στυγνή και τρυφερή. Κατά κύριο λόγο, πρόκειται για νεανική λογοτεχνία που όμως δεν αφήνει ασυγκίνητους και εμάς τους ενήλικες! Δεν ανήκει στην κατηγορία των feel good βιβλίων, αλλά η λέξη νομίζω που ταιριάζει κατάλληλα είναι το επίθετο "τρυφερό"! Εάν το βρείτε κάπου στα βιβλιοπωλεία, να το αγοράσετε αξίζει!
Υ.Γ.: ✏️Ίσως το μόνο το οποίο θα μπορούσε να το βελτιώσει, είναι κάποια λάθη τα οποία έχουν ξεφύγει στην επιμέλεια. Εάν αυτά δεν υπήρχαν, το βιβλίο θα ήταν άρτιο.