Γράφει η Μαρία τσιμπογιάννη
Τίτλος: Οι φόνοι του Νυχτολούλουδου
Συγγραφέας: Anthony Horowitz
Μετάφραση: Χριστιάννα Σακελλαροπούλου
Εκδόσεις Διόπτρα @dioptrabooks
Η Σούζαν επιστρέφει για να διερευνήσει το δεύτερο βιβλίο του Άλαν Κόνγουει "Ακούσιος μάρτυρας". Ένας φόνος στο Σαφολκ ξυπνά αναμνήσεις από τον αστυνομικό συγγραφέα, επειδή όμως εκείνος έχει πεθάνει στο πρώτο βιβλίο "Οι φόνοι της Κίσσας" τη θέση του ερευνητή αναλαμβάνει η επιμελήτρια του. Η κίνηση του δημιουργού να βάλει την επιμελήτρια στον κεντρικό άξονα της ιστορίας τη θεωρώ μάλλον βεβιασμένη. Δεν είναι άλλωστε και λίγες οι φορές που η ίδια εκνευρίζεται με το ότι μπλέχτηκε σε αυτή την ιστορία και τονίζεται σε αρκετά σημεία του έργου. Έχει μια δόση καταναγκασμού που ίσως φαίνεται και πως ο συγγραφέας δυσκολεύτηκε να επαναπροσλάβει την ιδέα της Σούζαν Ράιλαντ ή μπορεί με κάποιον τρόπο να εξαναγκάστηκε.
Το πρώτο κεφάλαιο την τοποθετεί σε μια κατάσταση ανώριμης απόγνωσης να συναντηθεί με το παρελθόν ενώ ταυτόχρονα η ανάγκη για χρήματα αποτελεί το κίνητρο. Η δομή του έργου στην αρχή του βιβλίου φαίνεται να είναι κάστρο στην άμμο. Ενώ το κερασάκι στην τούρτα είναι ο εγκιβωτισμός, το βιβλίο μέσα στο βιβλίο το οποίο έχει μεγάλη έκταση που θα έλεγα κουράζει τον αναγνώστη. Ειδικότερα η επανάληψη των κατορθωμάτων του Άττικους Πυντ θυμίζουν περισσότερο Μορίς Λεμπλάν παρά Αγκάθα Κρίστι. Μετά το πέρας του βιβλίου "Ακούσιος μάρτυρας" η ιστορία παίρνει τη δέουσα τροπή και ξετυλίγεται το κουβάρι του φόνου που συνέδεσε όλα τα μέλη της ιστορίας.
Το τέλος της ήταν αρκετά ενδιαφέρον και συνάμα ανατρεπτικό που άξιζε την επιμονή και υπομονή μου! Επιπρόσθετα το πιο ενδιαφέρον ήταν τα κρυμμένα σημάδια μέσα στο βιβλίο και οι αναγραμματισμοί, ανέβασαν, προσωπικά, το επίπεδο της ιστορίας. Ένα σημαντικό στοιχείο είναι η επιμέλεια των βιβλίων και μέσα από το συγκεκριμένο ρόλο η Σούζαν αναφέρει ότι χωρίς επιμέλεια κανένα βιβλίο δεν ευσταθεί για αυτό και ο ρόλος του επιμελητή είναι εξίσου σημαντικός όπως και ο ρόλος του συγγραφέα.