Γνωστοί από τότε που ήταν μαθητές στο δημοτικό σχολείο στη χερσόνησο Wirral, ο Andy McCluskey και ο Paul Humphreys -- τα βασικά μέλη των Orchestral Maneuvers in the Dark -- έπαιξαν χωριστά και μαζί σε μερικά βραχύβια συγκροτήματα ξεκινώντας από τα μέσα της δεκαετίας του '70. Το 1977, σχημάτισαν το ID, ένα συγκρότημα που έκανε συναυλίες στη Βορειοδυτική Αγγλία και συνεισέφερε ένα τραγούδι στο Street to Street: A Liverpool Album (μια συλλογή που είναι πιο αξιοσημείωτη για μια πρώιμη εμφάνιση Echo & the Bunnymen). Μέχρι τη στιγμή που το LP κυκλοφόρησε, οι ID δεν υπήρχαν πια και ο McCluskey είχε ενταχθεί και έφυγε από το συγκρότημα Dalek I Love You. Επιπλέον, οι McCluskey (κυρίως μπάσο και φωνητικά) και Humphreys (κυρίως συνθεσάιζερ) είχαν πειραματιστεί ως ντουέτο και είχαν ξεκινήσει καλά ως Orchestral Maneuvers in the Dark, που ουσιαστικά ονομάστηκαν έτσι για να διακρίνουν περαιτέρω την προσπάθειά τους από το πανκ. Όχι μόνο οι δύο μουσικοί έπαιξαν τις πρώτες τους επίσημες συναυλίες -- ξεκινώντας από το Eric's στην έδρα τους στο Λίβερπουλ και το Factory club στο Μάντσεστερ, υποστηρίζοντας τους Joy Division και Cabaret Voltaire στο τελευταίο -- αλλά είχαν κάνει και το ηχογραφημένο ντεμπούτο τους με ένα demo του "Electricity" παραγωγής Martin Hannett που εκδόθηκε από το Factory.
Εμπνευσμένοι περισσότερο από τις εξελίξεις των Kraftwerk και προσπαθώντας σε ένα σημείο «να γίνουν ABBA και Stockhausen», αντλούν συνεχώς από την πρώιμη ηλεκτρονική μουσική καθώς εναλλάξ αγνόησαν, μεταλλάσσονταν ή ασπάζονταν τις συμβάσεις του τρίλεπτου ποπ τραγουδιού. Εκτός της πατρίδας τους Αγγλίας, οι OMD είναι γνωστοί κυρίως για το "Maid of Orleans" και το "If You Leave", αλλά σημείωσαν 18 επιπλέον σινγκλ στο Ηνωμένο Βασίλειο στα charts μόνο τη δεκαετία του '80. Αυτές οι επιτυχίες υποστήριξαν εφευρετικά άλμπουμ όπως Orchestral Maneuvers in the Dark (1980), Architecture & Morality (1981) και τα εμπορικά καλτ κλασικά Dazzle Ships (1983). Το Enola Gay ήταν το αμερικανικό αεροπλάνο που έριξε την ατομική βόμβα στη Χιροσίμα στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Πήρε το όνομά του από την Enola Gay Tibbets, τη μητέρα του πιλότου του αεροπλάνου, Paul Tibbets. Γιατί λοιπόν το συγκρότημα OMD έγραψε ένα τραγούδι για αυτό; Σε μια συνέντευξή το 2010, ο Andy McCluskey, απάντησε: "Πολλοί άνθρωποι απλά δεν ξέρουν περί τίνος πρόκειται. Κάποιοι νόμιζαν ότι ήταν ένα κωδικοποιημένο μήνυμα ότι ήμασταν ομοφυλόφιλοι. Ήμασταν και οι δύο geeks για τα αεροπλάνα του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου. Το πιο διάσημο και πιο επιδραστικό single bomber ήταν το Enola Gay. Προφανής επιλογή για εμάς, πραγματικά."
Το Electricity, είναι το ντεμπούτο single των OMD. Το κομμάτι είναι ένα από τα πιο δημοφιλή και αναγνωρίσιμα τραγούδια του συγκροτήματος, παρόλο που δεν έγινε ποτέ επιτυχία. Ο Andy McCluskey αποκάλυψε στο περιοδικό Mojo τον Νοέμβριο του 2009 ότι αυτό το τραγούδι επηρεάστηκε από τους Γερμανούς πρωτοπόρους του synth συγκροτήματος Kraftwerk και ιδιαίτερα το σινγκλ τους, "Radioactivity". Γράψαμε το Electricity όταν ήμασταν 16, τη χρονιά που ακούσαμε το "Radioactivity". Θυμάμαι πολλά χρόνια αργότερα με κάλεσε στο διαμέρισμα του ο Wolfgang Flür (πρώην μέλος των Kraftwerk) και έτυχε να παρατηρήσω τον χρυσό δίσκο τους για το "Radioactivity", που ήταν ένα σινγκλ στη Γαλλία. Είπα, "Oh Radioactivity, το αγαπημένο μου τραγούδι των Kraftwerk.
Μετά από περίπου μια δεκαετία σιωπής, οι OMD επέστρεψαν στα μέσα της δεκαετίας του 2000 για να προσθέσουν στην κληρονομιά τους όσο τείνουν σε αυτήν. Η μεγάλη δεύτερη ζωή τους τονίστηκε από ένα έκτο άλμπουμ των Top Ten του Ηνωμένου Βασιλείου, The Punishment of Luxury (2017) και ένα box set, Souvenir (2019), που συμπίπτει με την 40η επέτειό τους.