Ο Βάσος Ανδρονίδης, ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες καλλιτέχνες, έφυγε από τη ζωή στις 22 Αυγούστου 2008, σε ηλικία 78 ετών. Ο θάνατός του προκάλεσε μεγάλη θλίψη στον καλλιτεχνικό κόσμο και στο ευρύ κοινό, καθώς ο Ανδρονίδης ήταν ένας ηθοποιός με τεράστια ερμηνευτική δεινότητα και ένα ευρύ φάσμα υποκριτικών δυνατοτήτων.
Γεννήθηκε στο Κάιρο το 1930 και σπούδασε υποκριτική στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν. Η πρώτη του επαγγελματική εμφάνιση έγινε το 1955 με το θίασο της Βίλμας Κύρου. Στη συνέχεια συνεργάστηκε με το Εθνικό Θέατρο, με διάφορους θιάσους στο ελεύθερο θέατρο και με το Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν, όπου έμεινε για πολλά χρόνια. Στο θέατρο, ο Ανδρονίδης ερμήνευσε σπουδαίους ρόλους από τον κλασικό και σύγχρονο δραματολόγιο. Ήταν ιδιαίτερα γνωστός για τις ερμηνείες του σε αρχαία δράματα, όπως ο Οιδίπους Τύρανος, η Ειρήνη, οι Ιππείς, οι Πέρσες και οι Βάκχες. Έπαιξε επίσης σε πολλές επιτυχημένες παραστάσεις του σύγχρονου ελληνικού και ξένου ρεπερτορίου.
Στον κινηματογράφο, ο Ανδρονίδης εμφανίστηκε σε περισσότερες από 60 ταινίες. Συνεργάστηκε με τους σημαντικότερους Έλληνες σκηνοθέτες, όπως ο Μιχ. Κακογιάννης, ο Νίκος Κούνδουρος, ο Παντελής Βούλγαρης και ο Θόδωρος Αγγελόπουλος. Ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής στις κωμωδίες της Φίνος Φιλμ, όπου ερμήνευσε πολλούς χαρακτηριστικούς ρόλους. Παράλληλα με την υποκριτική, ο Ανδρονίδης ασχολήθηκε και με τη σκηνοθεσία. Σκηνοθέτησε πέντε έργα για το «Ελληνικό Θέατρο Βελγίου» και δίδαξε για χρόνια σε δραματικές σχολές. Ο Ανδρονίδης ήταν ένας ευγενικός και εργατικός άνθρωπος, με έντονη κοινωνική ευαισθησία. Υπήρξε συνδικαλιστής και διετέλεσε πρώτος πρόεδρος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών (ΣΕΗ) μετά τη δικτατορία.
Η ερμηνευτική του δεινότητα, η ευρυμάθεια και η κοινωνική του ευαισθησία τον κατατάσσουν στους σημαντικότερους Έλληνες καλλιτέχνες του 20ού αιώνα. Η κληρονομιά του θα συνεχίσει να εμπνέει και να συγκινεί για πολλά χρόνια ακόμα.