Ο Ραούλ Τζούλια... Ανέδειξε τη σκοτεινή του πλευρά στον ρόλο του κόμη Δράκουλα, αλλά η πραγματική του φήμη ήρθε από τη μαύρη κωμωδία της δεκαετίας του ’90, «Οικογένεια Άνταμς», όπου έπαιξε τον Γκόμεζ Άνταμς, τον πατέρα της οικογένειας. Ο πορτορικανός ηθοποιός, παρά τη σύντομη αλλά επιτυχημένη καριέρα του, έφυγε από τη ζωή στα 54 του χρόνια λόγω προβλημάτων υγείας.
Ο Ραούλ Ραφαέλ Τζούλια γεννήθηκε τον Μάρτιο του 1940 και μεγάλωσε στο Σαν Χουάν του Πουέρτο Ρίκο. Η μητέρα του, Όλγα Αρσελάυ, ήταν τραγουδίστρια κλασικής μουσικής, ενώ ο πατέρας του, ήταν ηλεκτρολόγος μηχανικός. Αποφοίτησε από το Colegio Espíritu Santo, ένα ρωμαιοκαθολικό ιδιωτικό σχολείο, όπου συμμετείχε σε όλες τις σχολικές παραστάσεις. Μετά τις σπουδές του, συνέχισε να παίζει σε τοπικές παραστάσεις και νυχτερινά κέντρα, όπου τον ανακάλυψε ο Αμερικανός Όρσον Μπην, που βρισκόταν σε διακοπές στο Πουέρτο Ρίκο. Παρά τον αρχικό αιφνιδιασμό, οι γονείς του αποφάσισαν να τον στηρίξουν.
Το 1964, ο Τζούλια μετακόμισε στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης, όπου ξεκίνησε να παίζει σε μικρές παραστάσεις. Τον Σεπτέμβριο του 1968 έκανε το ντεμπούτο του στο Μπρόντγουεϊ με την παράσταση «The Cuban Thing». Ακολούθησαν θεατρικές επιτυχίες, με συμμετοχές σε έργα του Σαίξπηρ, όπως «Δύο κύριοι της Βερόνα», «Βασιλιάς Ληρ» και «Οθέλος». Το 1978 ανέλαβε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο θεατρικό έργο «Δράκουλας», κερδίζοντας εξαιρετικές κριτικές. Παράλληλα, έπαιζε στο «Ημέρωμα της στρίγγλας» με τη Μέριλ Στριπ. Παρά τις αρχικές αντιδικίες, η συνεργασία τους εξελίχθηκε σε στενή φιλία.
Καθώς η φήμη του αυξανόταν στο Μπρόντγουεϊ, δέχθηκε προτάσεις για την τηλεόραση, όπου εμφανίστηκε στις σειρές «Love of Life» και «Σουσάμι άνοιξε». Στη συνέχεια ακολούθησαν σημαντικοί κινηματογραφικοί ρόλοι, με κορυφαίο αυτόν του παθιασμένου πολιτικού κρατούμενου στην ταινία «Το φιλί της γυναίκας αράχνης» το 1985.
Το 1989 πρωταγωνίστησε μαζί με τον Άντονι Κουίν στην ταινία για τον Αριστοτέλη Ωνάση και στον ρόλο του αρχιεπίσκοπου Όσκαρ Ρομέρο στην ομώνυμη ταινία. Το περιοδικό «Variety» τον ανακήρυξε έναν από τους πιο πολυάσχολους ηθοποιούς του Χόλιγουντ για τα έτη 1987-1989. Επιπλέον, είχε έντονη φιλανθρωπική δράση, κυρίως μέσω του οργανισμού «The Hunger Project», ο οποίος τον τίμησε με το «Βραβείο του Παγκόσμιου Πολίτη».
Μία από τις τελευταίες του επιτυχίες ήταν ο ρόλος του Γκόμεζ Άνταμς στις ταινίες «Οικογένεια Άνταμς» το 1991 και 1993. Το 1993 διαγνώστηκε με καρκίνο του στομάχου και υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση. Ανάρρωσε και συνέχισε τα γυρίσματα της ταινίας «The Burning Season», όπου έπαιξε τον Τσίκο Μέντες, ρόλο για τον οποίο τιμήθηκε μετά θάνατον με Χρυσή Σφαίρα και Έμμυ. Παρά την κατάσταση της υγείας του, ολοκλήρωσε την ταινία. Ωστόσο, τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς, υπέστη οξύ στομαχόπονο και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο της Νέας Υόρκης. Παρόλο που προετοιμαζόταν για τον επόμενο ρόλο του στην ταινία «Desperado», η κατάσταση της υγείας του επιδεινώθηκε. Έπαθε εγκεφαλικό επεισόδιο και μετά από τέσσερις μέρες σε κώμα, έφυγε από τη ζωή.