Μήδεια (Medea) (1969)
Μια ιστορία αγάπης, προδοσίας και εκδίκησης. Ο μεγάλος αυτός ποιητής της οθόνης ,γύρισε την ταινία το 1969. Ο Παζολίνι της εποχής αυτής έχει προχωρήσει σε μια οξύτατη αντίληψη για την ζωή και την τέχνη. Ανατρέπει την κλασική τάξη για ισορροπία και αρμονία ,ανατινάζει τον μαζικό ουμανισμό ,της αξίες και της καλλιτεχνικές μορφές του. Με πάθος και τόλμη φοβερή προβάλλει προκλητικά ένα κόσμο από υποχθόνιες και ακατάσχετες δυνάμεις που κινούν τον άνθρωπο πέρα από το αχνό φωτάκι της λογικής του.
Στον Οιδίποδα και την Μήδεια τα πάθη είναι υπερμεγέθοι. Ο έρωτας κατακαίει αυτόν που τον ζεί και καταστρέφει αυτόν που τον προδίδει. Τα οιδιπόδια κυριαρχούν ως το τέλος. Η βία είναι η μόνη ριζική έκφραση. Πατροκτονίες, αδελφοκτονίες, παιδοκτονίες και φόνοι τελετουργικοί ως την τελική εξαφάνιση.
Με πρωταγωνίστρια τη θρυλική Μαρία Κάλλας, η ερμηνεία του Πιερ Πάολο Παζολίνι στο έργο του Ευριπίδη μετατοπίζει την τραγωδία μακριά από την προδοσία της Μήδειας από τον Ιάσονα και την αιματηρή εκδίκησή της στην απώλεια της μυστικιστικής πατρίδας της Κολχίδας. Μέσα από ποιητικές, επιθυμητές εξερευνήσεις τοπίων και τελετουργικών, παραδοσιακή βορειοαφρικανική μουσική και αραιούς διαλόγους, ο Παζολίνι διαμορφώνει μια μαρξιστική αλληγορία για την απειλητική επιρροή των δυτικών εθνών στον Τρίτο Κόσμο. Ένδοξη για την ερμηνεία της Κάλλας και τα υπέροχα κοστούμια, η Μήδεια αξίζει επαναλαμβανόμενες προβολές στη μεγάλη οθόνη.
Yπόθεση: Μετά την προσπάθειά του να ανακτήσει το θρυλικό Χρυσόμαλλο Δέρας, ο Ιάσονας επιστρέφει στην Ελλάδα με την ισχυρή μάγισσα Μήδεια. Ωστόσο, όταν ο βασιλιάς την διώχνει, είναι ανθρώπινο που η Μήδεια σχεδιάζει την έξαλλη εκδίκησή της. Μπορούν να ξεφύγουν από την οργή της;