Φιλοποίμην Φίνος: Ο άνθρωπος που ταύτισε το όνομα του με τον ελληνικό κινηματογράφο. Και φυσικά τα δύο Φ του ονόματος του μας κάνουν την περίφημη ΦΙΝΟΣ ΦΙΛΜ. Είναι ο παραγωγός που ουσιαστικά δημιούργησε τον ελληνικό κινηματογράφο. Συνεργάστηκε με τους καλύτερους σκηνοθέτες, τους ποιο ταλαντούχους σεναριογράφους . τους πλέον καταρτισμένους τεχνικούς και ανέδειξε αμέτρητους ηθοποιούς.
Η ΦΙΝΟΣ ΦΙΛΜ ιδρύθηκε το 1943, λίγο πριν συμπληρωθούν τρία χρόνια από την κατοχή των Γερμανών. Η πρώτη ταινία της ήταν «Η Φωνή της καρδιάς» με τον αξέχαστο Αιμίλιο Βεάκη, τον Δημήτρη Χορν, την Σμαρούλα Γιούλη, τον Τάσο λειβαδίτη κ.α. Ήταν το ξεκίνημα αυτής της σπουδαίας και παραμυθένιας πορείας που χάραξε η ΦΙΝΟΣ ΦΙΛΜ. Η ταινία χρηματοδοτήθηκε από τον Γιώργο Καβουκίδη και ήταν συμπαραγωγή Γιωργος Καβουκίδης-Φιλοποίμην Φίνος.
Μετά από την επιτυχία της «Η Φωνή της καρδιάς», ήρθε και η δεύτερη ταινία , το «Η βίλλα με τα νούφαρα» σε σκηνοθεσία και σενάριο του Δημήτρη Ιωαννόπουλου .Το καστ αποτελείται από τους Καίτη Πάνου, Δημήτρης Μυράτ, Αλέκος Λειβαδίτης, Χρυσούλα Μυράτ, Σαπφώ Αλκαίου και Περικλής Γαβριηλίδης. To γύρισμα όμως διακόπτεται όταν ο Φίνος συλλαμβάνεται μαζί με τον πατέρα του από τους Γερμανούς , για τη συμμετοχή του στην αντίσταση και παρόλο που τέσσερις μήνες αργότερα ο ίδιος απολύεται, ο πατέρας του εκτελείται. Την ταινία του ο Φίνος θα την τελειώσει μετά την απελευθέρωση.
Η άλλη ενδιαφέρουσα ταινία, από της πέντε συνολικά που γυρίστηκαν στην περίοδο της κατοχής είναι τα "Χειροκροτήματα" (1944) του Γιώργου Τζαβέλλα , γύρω από το δράμα ενός ξεχασμένου, ηλικιωμένου καλλιτέχνη που μια βραδιά ξαναβρίσκει αναπάντεχα την παλιά του δόξα και πεθαίνει από συγκίνηση στη σκηνή, ακούγοντας ευτυχισμένος τα χειροκροτήματα του κοινού.
Την δεκαετία του 50 η ΦΙΝΟΣ ΦΙΛΜ μας πρόσφερε πολύ ωραίες ταινίες: «Νεκρή Πολιτεία»(1951), «Η Αγνή του Λιμανιού» (1952),Ο «Γρουσούζης» Το «Σωφεράκι», «Ωραία των Αθηνών»(1954), Ο Γρουσούζης(1952), «Χαρούμενο Ξεκίνημα» (1954), «Ούτε Γάτα ούτε Ζημιά» (1955), «Λατέρνα, Φτώχεια και Φιλότιμο», Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο (1955) , Λατέρνα φτώχεια και γαρύφαλλο (1957), Το αμαξάκι (1957), «Θεία από το Σικάγο»(1957), «Το Τελευταίο Ψέμμα» (1958), «Μια Ζωή την Έχουμε»(1958), «Ο Ηλίας του 16ου»(1959), «Το Ξύλο βγήκε απ’ τον Παράδεισο»(1959).
Μπαίνοντας στην Δεκαετία του 60, ο Φίνος είχε πάει πολύ μπροστά σε επίπεδο στο χώρο της ποιότητας των ταινίων σε σχέση με της άλλες εταιρίες παραγωγής.Στα σενάρια και στης σκηνοθεσίες πλέον βλέπεις κάτι καινούργιο, κάτι πρωτότυπο, κάτι καινοτομικό. Πλέον τα γραφεία και τα εργαστήρια του ήταν εξοπλισμένα με τα πιο σύγχρονα μηχανήματα και συσκευές. Το κτίριο ήταν στην Οδό Χίου στο Μεταξουργείο και στους Αγίους Αναργύρους τα στούντιο.
Ταινίες που γυρίστηκαν στην Δεκαετία του 60 ήταν : «Μανταλένα»(1960), «Τα Κίτρινα Γάντια» (1960), «Η Αλίκη στο Ναυτικό»(1961), «Κατήφορος»(1961), Νόμος 4000(1962), Ηλέκτρα (1962)
Το 1963, η Φίνος Φιλμ συνεργάζεται με τον σκηνοθέτη και σεναριογράφο Γιάννη Δαλιανίδη και εισάγουν ένα νέο είδος ταινιών για τον Ελληνικό Κινηματογράφο: Τα περίφημα Μιούζικαλ τα οποία σαρώνανε τα εισητήρια εκείνη την εποχή με ταινίες όπως Μερικοί το προτιμούν κρύο (1962), «Κάτι να Καίει» (1964), «Κορίτσια για Φίλημα» (1965), «Ραντεβού στον Αέρα» (1966), «Οι Θαλασσιές οι Χάντρες» (1967) , «Μια Κυρία στα Μπουζούκια» (1968), «Γοργόνες και Μάγκες» (1968), και «Μαριχουάνα Στοπ» (1971), συνθέτουν τη χρυσή ενότητα των μιούζικαλ.
Το 1970 εγκαινιάστηκαν τα καινούρια στούντιο της εταιρίας στα Σπάτα, τα οποία ήταν και ένα μεγάλο όνειρο για τον ίδιο τον Φίνο. Η ανάπτυξη της τηλεόρασης όμως ήταν αυτή που έκανε την ζημιά και δημιούργησε μεγάλη κρίση στην εταιρία. Τον Ιανουάριο του 1977 «Ο Κυρ Γιώργης Εκπαιδεύεται» ήταν η τελευταία ταινία της ΦΙΝΟΣ ΦΙΛΜ. Τα στούντιο υπάρχουν ακόμα συνεχίζοντας γυρίσματα ταινιών και τηλεοπτικών σειρών .
Πηγή Βιντεο: https://www.youtube.com/watch?v=cvWYOXmlVNE&ab_channel=Kastalia Κανάλι: https://www.youtube.com/@kastalia8812/featured