Luis Bunnuel: θεωρείται ο πατέρας του κινηματογραφικού σουρεαλισμού και ένας από τους πιο πρωτότυπους σκηνοθέτες που υπήρξαν ποτέ. Κανείς δεν φανταζόταν στις αρχές του 1929 πως κάτι καινούριο θα άνοιγε στους κόλπους της κινηματογραφικής αφήγησης, που μέχρι τότε έψαχνε διεξόδους για να πρωτοτυπήσει ανάμεσα στις υπόλοιπες μορφές τέχνης.
Κι όμως, o Luis Bunnuel, καλός φίλος του ήδη γνωστού σουρεαλιστή ζωγράφου Salvador Dali, επιχειρεί κάτι που όχι μόνο θα σόκαρε τους θεατές, αλλά θα μετέτρεπε αυτό το συναίσθημα αποστροφής σε κάτι δημιουργικά πρωτότυπο και πρωτοποριακό.
Θολωμένα όνειρα, σοκαριστικές μνήμες από τα βάθη του ασυνειδήτου και εφιαλτικές σκηνές από μπερδεμένες σκέψεις, ανακατεύονται στα συνεχόμενα καρέ μιας αφήγησης που διεκδικεί τον μοναδικό της χώρο στην ιστορία του κινηματογράφου, ανοίγοντας το δρόμο, με την ταινία "Ανδαλουσιανός σκύλος" στη μεταφορά του σουρεαλισμού στην 7η τέχνη. Συνδέθηκε με το κίνημα του υπερρεαλισμού, ενώ κατόρθωσε με το έργο του να διαμορφώσει ένα προσωπικό κινηματογραφικό ύφος. Πολλές από τις ταινίες του θεωρούνται σήμερα κλασικές. Εκτός από τον " κινηματογραφικό αναρχισμό", ο Μπουνιουέλ είχε επίσης Αναρχικές πεποιθήσεις και στα πολιτικά θέματα, κάτι που μπορεί να αντιληφθεί κάποιος κάλλιστα και από το σύνολο της φιλμογραφίας του. Ο Μπουνιουέλ γεννήθηκε στην Καλάντα (Calanda) της Ισπανίας, στην επαρχία της Αραγονίας, το 1900, αν και τα παιδικά του χρόνια τα πέρασε στην πόλη της Σαραγόσα. Ήταν γόνος εύπορης οικογένειας Ιησουϊτων, ανατράφηκε ιδιαίτερα αυστηρά, πράγμα που φανερώνεται στα έργα του από την εμμονή του με τη θρησκεία. Είχε την πρώτη του επαφή με τον κινηματογράφο σε ηλικία οκτώ ετών. Μετά τις σπουδές του ξεκίνησε να εργάζεται ως βοηθός σκηνοθέτη στο Παρίσι αν και οι γνώσεις του γύρω από τη σκηνοθεσία και τις τεχνικές του κινηματογράφου ήταν ελάχιστες.
Η πρώτη του προσωπική κινηματογραφική απόπειρα εκδηλώθηκε με τον Ανδαλουσιανό σκύλο, το 1929, μία ταινία μικρού μήκους, μόλις 17 λεπτών, αμιγώς υπερρεαλιστική. Το σενάριο της ταινίας συνυπογράφει μαζί με τον Μπουνιουέλ και ο Νταλί. Η ταινία γυρίστηκε το 1929 και αποτελεί ένα μοναδικό δείγμα καθαρής υπερρεαλιστικής έκφρασης στον χώρο της Έβδομης Τέχνης. Βασισμένη σε όνειρα, των Μπουνιουέλ και Νταλί, ο "Ανδαλουσιανός Σκύλος" αποτελεί συρραφή φαινομενικά ασύνδετων, απρόσμενων και αισθητικά προκλητικών σκηνών, οι οποίες έχουν κατά καιρούς ερμηνευτεί ως αλληγορίες, συχνά υπό το πρίσμα των φροϋδικών θεωριών.Το «Σκοτεινό Αντικείμενο του Πόθου» (1977) αποτελεί το κύκνειο κινηματογραφικό του αριστούργημα. Βασίζεται σε ένα μυθιστόρημα του Πιερ Λουίς (1870- 1925) «Η Γυναίκα και το Νευρόσπαστο» και πραγματεύεται το αγαπημένο θέμα της μεγάλης οθόνης, αυτό του μοιραίου θηλυκού και τις «οδύνες» που αυτό προκαλεί στους απανταχού μπουνταλάδες που τρέχουν πίσω από το φουστάνι του, ως άλλα άμυαλα κοκόρια.
Ο Μπουνιουέλ καταφέρνει να διεισδύσει βαθύτερα από την επιδερμική επιφάνεια, φτάνοντας μέχρι την καρδιά που αποτελεί την πεμπτουσία της ύπαρξης μας. Εκεί θα ανακαλύψει τα μύχια της ανθρώπινης ανασφάλειας και του παθιασμένου ερωτικού δράματος που μπορεί να οδηγήσει στην παραφροσύνη. Ο Luis Bunnuel αποσύρθηκε από τον κινηματογράφο το 1977 και στα επόμενα χρόνια ολοκλήρωσε την αυτοβιογραφία του. Πέθανε το 1983 στο Μεξικό από κίρρωση του ήπατος.
