Μια συνεργασία που σημάδεψε μια ολόκληρη εποχή. Το 1969, ο Λευτέρης Παπαδόπουλος και ο Μίμης Πλέσσας ενώθηκαν δημιουργικά, δίνοντάς μας ένα από τα μεγαλύτερα διαμάντια της ελληνικής δισκογραφίας: τον δίσκο "Ο Δρόμος". Με την ερμηνεία του Γιάννη Πουλόπουλου, ο δίσκος αυτός κατέκτησε τις καρδιές του κοινού και έγινε ορόσημο για το λεγόμενο "νέο κύμα".
Ένα από τα τραγούδια που ξεχώρισαν ήταν το "Άγαλμα", ένα ύμνος μοναξιάς που συνεχίζει να συγκινεί μέχρι σήμερα. Πίσω από τον συμβολισμό του "αγάλματος", κρύβεται μια σκληρή πραγματικότητα της εποχής: Την εποχή εκείνη, «άγαλμα» αποκαλούσαν τις γυναίκες που εργάζονταν ως ιερόδουλες στους δρόμους. Παρά τις όποιες καιρικές συνθήκες, στέκονταν πάντα εκεί, ακίνητες και σταθερές, σαν αγάλματα.