«Ο Χριστός ξανασταυρώνεται: Ενα μυθιστόρημα του Νίκου Καζαντζάκη, που εκδόθηκε το 1948. Το βιβλίο διαδραματίζεται σε ένα μικρό χωριό στην Ελλάδα και περιστρέφεται γύρω από την αναπαράσταση του Πάθους του Χριστού από τους χωρικούς.
Το μυθιστόρημα διερευνά θέματα θυσίας, λύτρωσης και την πολυπλοκότητα της ανθρώπινης φύσης. Απεικονίζει ένα φτωχό ελληνικό χωριό υπό τουρκική κατοχή, όπου οι κάτοικοι του χωριού αποφασίζουν να παίζουν ένα Παθολόγιο κάθε επτά χρόνια. Το έργο περιλαμβάνει την επιλογή μελών της κοινότητας για να απεικονίσουν τους χαρακτήρες του Ιησού Χριστού, των Αποστόλων και άλλων βιβλικών φιγούρων.
Η πλοκή επικεντρώνεται γύρω από τους αγώνες και τις συγκρούσεις που προκύπτουν μέσα στο χωριό καθώς ετοιμάζεται το έργο. Η κύρια σύγκρουση αναδύεται όταν ο Μανωλιός, ένας βοσκός, επιλέγεται να παίξει το ρόλο του Χριστού αντί του παραδοσιακού θρησκευτικού ηγέτη της πόλης, του Πατριαρχέα. Αυτή η απόφαση οδηγεί σε ένταση και ζήλια μεταξύ των χωρικών και θέτει σε κίνηση μια σειρά από γεγονότα που αμφισβητούν την πίστη και τις πεποιθήσεις των χαρακτήρων.
Ο Καζαντζάκης χρησιμοποιεί το «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται» ως πλατφόρμα για να εξερευνήσει τα θέματα του θρησκευτικού φανατισμού, της υποκρισίας και της ουσίας της αληθινής πίστης. Το μυθιστόρημα εμβαθύνει στα ψυχολογικά και ηθικά διλήμματα που αντιμετωπίζουν οι χαρακτήρες καθώς αντιμετωπίζουν τις δικές τους αδυναμίες, αμφιβολίες και επιθυμίες. Απεικονίζει μια περίπλοκη και ελαττωματική ανθρωπότητα που παλεύει με ζητήματα πνευματικότητας και φύσης της θεότητας.
Μέσα από ζωηρές περιγραφές και δυνατή αφήγηση, ο Καζαντζάκης δημιουργεί μια πλούσια πλειάδα χαρακτήρων, ο καθένας με τα δικά του κίνητρα και εσωτερικές συγκρούσεις. Το μυθιστόρημα προσφέρει μια κριτική εξέταση των θρησκευτικών θεσμών και του δόγματος, ενώ τονίζει τις δυνατότητες για προσωπική μεταμόρφωση και ανάπτυξη.
θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα έργα του Καζαντζάκη. Δείχνει την ικανότητά του να συνδυάζει φιλοσοφικά και πνευματικά θέματα με συναρπαστικούς αφηγηματικούς και αξέχαστους χαρακτήρες. Η εξερεύνηση της ανθρώπινης κατάστασης από το μυθιστόρημα, η θρησκευτική αφοσίωση και η αναζήτηση νοήματος συνεχίζουν να αιχμαλωτίζουν τους αναγνώστες και να συμβάλλουν στη διαρκή λογοτεχνική κληρονομιά του Καζαντζάκη.