Ο Φιοντόρ Ντοστογέφσκι είναι ένας από τους πιο σημαντικούς συγγραφείς της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Τα έργα του χαρακτηρίζονται από την έντονη ψυχολογική διείσδυση, την κριτική στάση απέναντι στην κοινωνία και την αναζήτηση των βαθύτερων αιτιών της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Το μυθιστόρημα "Οι Δαιμονισμένοι", που εκδόθηκε το 1871-1872, είναι ένα από τα πιο εμβληματικά έργα του Ντοστογέφσκι. Το έργο αφηγείται την ιστορία μιας ομάδας επαναστατών που προσπαθούν να πυροδοτήσουν μια εξέγερση στη Ρωσία.
Το μυθιστόρημα είναι γεμάτο με βία και καταστροφή. Οι επαναστάτες είναι ιδεαλιστές, αλλά είναι επίσης και φανατικοί και επικίνδυνοι. Οι πράξεις τους οδηγούν σε θάνατο και καταστροφή. Ο Ντοστογέφσκι χρησιμοποιεί το μυθιστόρημα για να ασκήσει κριτική στον μηδενισμό και στον ριζοσπαστισμό. Θεωρεί ότι αυτές οι ιδεολογίες είναι καταστροφικές για την κοινωνία, καθώς οδηγούν στην ηθική παρακμή και στην βία.
Το μυθιστόρημα είναι επίσης μια διεισδυτική μελέτη της ανθρώπινης ψυχής. Ο Ντοστογέφσκι εξετάζει τα κίνητρα των επαναστατών και προσπαθεί να καταλάβει γιατί δρουν με αυτόν τον τρόπο. Το "Οι Δαιμονισμένοι" είναι ένα έργο που προκαλεί και προβληματίζει. Είναι ένα μυθιστόρημα που εξακολουθεί να είναι επίκαιρο και σήμερα.