Την Δεκαετία του 60, η Aθήνα της αντιπαροχής παραδίδεται στο τσιμέντο και στην αισθητική των εργολάβων. Η μονοκατοικίες δίνουν την θέση τους στης πολυκατοικίες και τα διαμερίσματα. Στην πόλη μεγαλώνει με ραγδαίους ρυθμούς, οι καλλιτέχνες του Νέου Κύματος και οι θεατές ψάχνουν νέα στέκια.
Οι πολυκατοικίες είναι αφιλόξενες σε καλλιτεχνικά δρώμενα. Στην περιοχή της πλάκας όμως, απαγορεύονται τα υψηλά κτίρια για να μην κρύβουν την ακρόπολη. Τα απαξιωμένα παλιά σπίτια στα στενάκια της πλάκας ήταν κατάλληλα για να μετατραπούν σε μουσικές συναγωγές.
Ήταν πολύ ποιο προσβάσιμο να πάρουνε τα παλιά τα σπίτια που ήτανε μικρά και να τους κάνουν μια ανακαίνιση και να γίνει μια Mπουατ. Έτσι κάτω από την Ακρόπολη δημιουργήθηκαν οι μικρές Mπουατ. Η ονομασία Μπουατ βγήκε από τον Γιάννη Σπανό ο οποίος μόλις είχε γυρίσει από την Γαλλία, από την γαλλική λέξη που σημαίνει κουτί. Στης Mπουατ ίσχυε η αρχή ότι όλοι οι καλοί χωράνε. Ο τραγουδιστής η ο μουσικός ήταν σχεδόν ένα με το κοινό.
Ο κόσμος χειροκροτούσε πάρα πολύ χαλαρά ώστε να μην γίνεται πολύ φασαρία με αποτέλεσμα να σκεπάζει ο θόρυβος τον τραγουδιστή. Οι θαμώνες των μπουάτ ήταν οι περισσότεροι νέοι και φοιτητές, ενώ τα ποτά είχαν ιδιαίτερα χαμηλές τιμές.
Το 1969 ξεκίνησε σταδιακά η παρακμή των μπουάτ. Το έντεχνο λαϊκό τραγούδι κυριαρχούσε σχεδόν στο μουσικό προσκήνιο. Το 1970 οι μπουάτ άρχισαν να κλείνουν η μια μετά την άλλη. Πολλοί λίγες έχουν παραμείνει μέχρι σήμερα όπως η θρυλική “Απανεμιά” στην πλάκα.
Πολλοί καλλιτέχνες αναδείχθηκαν από της Μπουατ: Νότης Μαυρουδής ,Γιώργος Ζωγράφος στις “Νεφέλες”, Γιώργο Μούτσιο (ο οποίος, αν και στο σινεμά έπαιζε τον ρόλο του σκληρού, ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος), Ντόρα Γιαννακοπούλου, ο Αλέκος Κουρής ,Αρλέτα , Σωτηρία Μπέλλου, Γιάννης Αργύρης, Γιάννης Πουλόπουλος , Ρένα Κουμιώτη, Δημήτρης Μητροπάνος , Γιάννης Πάριος, Διονύσης Σαββόπουλος ,Καίτη Χωματά ,Θέμης Ανδρεάδης , Πόπη Αστεριάδη» κ.α.
