Σε αρκετά γνωστά τραγούδια οι στίχοι αποτελούν είτε νοηματικά είτε γραμματικά μυστήριο για αρκετό κόσμο. Παρ’ όλα αυτά, απομνημονεύονται εύκολα και τραγουδιούνται συχνά πυκνά. Ένα τέτοιο τραγούδι είναι και το «Ζαβαρακατρανέμια». Γραμμένο από τον Γιάννη Μαρκόπουλο και ερμηνευμένο από τον θρυλικό Νίκο Ξυλούρη τα δύσκολα χρόνια της χούντας, το Zαβαρακατρανέμια εκφράζει την αντίσταση των δημιουργών στη λογοκρισία και τη γενικότερη καταπίεση της επταετίας.
Το τραγούδησε για πρώτη φορά ο Νίκος Ξυλούρης το 1968 στο δίσκο «Επιχείρησις Απόλλων». Εκείνη την εποχή απαγορευόταν να ακούγονται επαναστατικά τραγούδια κι έτσι έπρεπε να βρεθεί ο τρόπος εκείνος που θα μετέδιδε στον κόσμο ένα κρυφό μήνυμα…Δόθηκαν πολλές εκδοχές για το τι μπορεί να σημαίνουν. Ο ίδιος ο Γιάννης Μαρκόπουλος πολλά χρόνια αργότερα θα λύσει το μυστήριο εξηγώντας:
«Αλληλούια» = αλληλουχία, «ζάβαρα» = λάβαρα, «κάτρα» = μαύρα, «νάμα» = βάπτισμα, «λάμα» = το μαχαίρι, «νέμια» = Ανέμισαν, «ίλεος» = Έλεος
Δηλαδή:
Ζάβαρα κάτρα νέμια = Λάβαρα Μαύρα Ανέμισαν
Έλεος, Έλεος = Ίλεος Ίλεος
Λάμα Λάμα Νάμα Νάμα Νέμια = Το μαχαίρι, το μαχαίρι μάνα μάνα ανέμισαν.