Ο Μάρκος Βαμβακάρης ήταν ένας καταξιωμένος Έλληνας μουσικός και τραγουδιστής, που θεωρείται ευρέως ως ένας από τους πρωτοπόρους του ρεμπέτικου μουσικού είδους. Γεννήθηκε στις 10 Μαΐου 1905 στην Άνω Σύρο και πέθανε στις 8 Φεβρουαρίου 1972 στην Αθήνα.
Ο Βαμβακάρης μεγάλωσε σε μια εργατική οικογένεια και από νεαρή ηλικία άρχισε να παίζει μπουζούκι, ένα παραδοσιακό ελληνικό έγχορδο. Ακόμησε τις μουσικές του ικανότητες στις ταβέρνες και τα καφενεία του Πειραιά, της πόλης-λιμάνι της Αθήνας, που ήταν κόμβος ρεμπέτικης μουσικής στις αρχές του 20ού αιώνα.
Το ρεμπέτικο, που συχνά αναφέρεται ως «ελληνικό μπλουζ», εμφανίστηκε ως μουσικό στυλ στα αστικά κέντρα της Ελλάδας στις αρχές του 20ού αιώνα. Χαρακτηρίστηκε από τους συγκλονιστικούς στίχους του, που συχνά ασχολούνταν με θέματα αγάπης, κακουχιών και αγώνων της εργατικής τάξης. Το μπουζούκι έπαιξε κεντρικό ρόλο στο ρεμπέτικο, παρέχοντας τη χαρακτηριστική μελωδική και ρυθμική συνοδεία.
Ο Βαμβακάρης έγινε μια από τις πιο εξέχουσες προσωπικότητες του ρεμπέτικου και συνέθεσε πολλά δημοφιλή τραγούδια που έγιναν κλασικά του είδους. Η μουσική του είχε απήχηση στο κοινό και αιχμαλώτισε το πνεύμα της εποχής, αντανακλώντας τις εμπειρίες των φτωχών και περιθωριοποιημένων κοινοτήτων της πόλης.
Μερικά από τα αξιοσημείωτα τραγούδια του Μάρκου Βαμβακάρη είναι η «Φρανκοσυριανή», «Σμυρνέικο Μινόρε», «Όλοι οι ρεμπέτες του δουνιά» και «Αδουλωτή μου καιμένη». Η μουσική του συνεχίζει να φημίζεται και να ερμηνεύεται από σύγχρονους μουσικούς και παραμένει μια σημαντική προσωπικότητα στην ελληνική μουσική ιστορία.
Η συμβολή του Μάρκου Βαμβακάρη στο ρεμπέτικο και ο ρόλος του στη διαμόρφωση της ελληνικής λαϊκής μουσικής άφησε μια διαρκή κληρονομιά. Τα τραγούδια του εκτιμώνται ως πολιτιστικοί θησαυροί και το μοναδικό μουσικό του ύφος και το στιχουργικό του βάθος συνεχίζουν να εμπνέουν γενιές μουσικών και ακροατών.