Η πρώτη ενδιαφέρουσα ταινία του ελληνικού κινηματογράφου της δεκαετίας του 60 είναι ,Το Ποτάμι (1960) του Νίκου Κούνδουρου, που κερδίζει και το βραβείο σκηνοθεσίας στο πρώτο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
Στο σενάριο αυτής της ταινίας ο Νίκος Κούνδουρος συνεργάστηκε με τους Ιάκωβο Καμπανέλλη, Αντώνη Σαμαράκη και Νότη Περγιάλη .
Με την εντυπωσιακή κινηματογράφηση του Giovanni Varriano, ο Κούνδουρος καταφέρνει να αποσπάσει το αισθητικό αποτέλεσμα στο οποίο στόχευε η καλλιτεχνική του ματιά αλλά μπορεί πλέον να επιτευχθεί με τον κατάλληλο διευθυντή φωτογραφίας. Η πρώτη ταινία στην Ευρώπη που νομίμως αναγνώρισε στον σκηνοθέτη το δικαίωμα να εξασφαλίσει δική εκδοχή του μοντάζ (σκηνοθέτης).
Σπονδυλωτή ταινία που αποτελείται από τέσσερις διαφορετικές ιστορίες, που δένονται μεταξύ τους χάρη στην παρουσία του ποταμού του τίτλου: ο αθώος έρωτας ανάμεσα σε ένα κοριτσάκι που φεύγει από το σπίτι του και ένα χωριατόπουλο , η κλοπή ενός χρυσού σταυρού από τρείς χωρικούς , η σύγκρουση ανάμεσα σε δύο εχθρικούς στρατούς που φυλάνε τα σύνορα και η προσπάθεια ενός ζευγαριού , που έχει κλεφτεί ,να διαφύγει μέσα από ένα ναρκοπέδιο.
Ιστορίες που ο σκηνοθέτης χρησιμοποιεί για να εκφράσει την εξέγερση του ενάντια σε διάφορα κοινωνικά ταμπού και που της παρουσιάζει με αλληλοδιαδοχική αφήγηση , ενωμένες σε ένα σύνολο , οδηγώντας τις με το παράλληλο μοντάζ σε ένα ενιαίο ,συγκλονιστικό κορύφωμα, στο φινάλε.