Η Μάρθα Βούρτση, αν και έχει μια πλούσια και πολυδιάστατη θεατρική καριέρα, θεωρείται στο σινεμά η βασίλισσα του μελό. Η φράση «και κλάμα η Βούρτση» παραμένει ζωντανή μέχρι σήμερα, παρά το γεγονός ότι η ταλαντούχα ηθοποιός και σύζυγος του στιχουργού Φώντα Φιλέρη έχει αποσυρθεί από τα φώτα της δημοσιότητας στα 86 της χρόνια.
Η φιλμογραφία της εκτείνεται από το 1959 έως το 1985, περιλαμβάνοντας 49 ταινίες. Κατά την περίοδο που ήταν στην κορυφή του μελό, όπως το 1964, συμμετείχε σε 11 ταινίες. Ορισμένοι τίτλοι που ξεχωρίζουν είναι: Είμαι μια δυστυχισμένη, Είναι μεγάλος ο καημός, Η αστεφάνωτη, Η δική σου μοίρα με σέρνει, και Κάθε καημός και δάκρυ.
Στα πρώτα της βήματα, προτού καθιερωθεί ως βασίλισσα του μελό σε μικρότερες εταιρείες παραγωγής, είχε ένα σύντομο πέρασμα από τη Finos Film, όπου θα μπορούσε να αλλάξει την καριέρα της, αλλά αυτό δεν συνέβη.
Η μοναδική ταινία όπου η Μάρθα Βούρτση δεν έκλαψε αλλά προσπάθησε να κλάμψει ήταν «Ο σκληρός άνδρας» το 1961, όπου συμπρωταγωνιστούσε με τον Κώστα Χατζηχρήστο. Σε αυτήν την ταινία υποδύθηκε μια δικηγόρο σε κωμικό ρόλο, αντί της συνήθους δραματικής της εκδοχής, προσφέροντας και μια δόση γοητείας.
Η ταινία, που σκηνοθέτησε ο Γιάννης Δαλιανίδης, σημείωσε 38.764 εισιτήρια κατά την πρώτη προβολή της στους κινηματογράφους της Αθήνας και του Πειραιά, κατατάσσοντάς την 14η ανάμεσα σε 68 ελληνικές ταινίες της κινηματογραφικής περιόδου 1961-62.