Όσες φορές κι’ αν την δούμε, δεν γίνεται να μην γελάσουμε με τις ατάκες, αλλά και με τις ερμηνείες των ηθοποιών. Μια από τις κορυφαίες κωμωδίες του Ελληνικού κινηματογράφου κι’ ακόμα μοιάζει τόσο νέα, τόσο δροσερή, τόσο φρέσκια, όπως τότε.
Όταν πρότειναν στην Ρένα Βλαχοπούλου το ρόλο της Πάστα Φλώρα, έγινε έξαλλη. Σιγά χρυσέ μου μην κάνω την μάνα της Καρέζη! Τι με περάστε πια; Να πάρετε την Αρώνη! Δεν ήθελε με κανένα τρόπο η Ρένα να παίζει τις μανάδες. Προτιμούσε τις χήρες, τις γεροντοκόρες ή τις μεγάλες αδελφές, αλλά όχι μανάδες. Δεν ήθελε να θεωρήσει το κοινό πως ηλικιακά είναι μεγάλη!
Το «Μια τρελλή τρελλή οικογένεια» είναι ελληνική μουσική-κωμική, αισθηματική ταινία του 1965, σε παραγωγή Φίνος Φιλμ, σκηνοθεσία Ντίνου Δημόπουλου και σενάριο των Νίκου Τσιφόρου, Πολύβιου Βασιλειάδη. Βρισκόμαστε στο 1965. Την συγκεκριμένη σεζόν σημειώνει τεράστια επιτυχία η ταινία «Δεσποινίς Διευθυντής», στην οποία πρωταγωνιστούσε η Τζένη Καρέζη και ο Αλέκος Αλεξανδράκης.
Την ίδια σεζόν η Αλίκη Βουγιουκλάκη παίρνει την μεγάλη απόφαση και μετακινείται στην Δαμασκηνός-Μιχαηλίδης. Ο Φίνος αισθάνεται άβολα χωρίς την Βουγιουκλάκη, ωστόσο αποφασίζει να επενδύσει στην Καρέζη. Έτσι της προτείνει να πρωταγωνιστήσει στην ταινία «Μια τρελή τρελή οικογένεια», η οποία μάλιστα θα ήταν η πρώτη έγχρωμη ταινία της. Μαζί της, πάλι ο Αλεξανδράκης – μια και ο κόσμος τους είχε αγαπήσει ως ζευγάρι. Το σενάριο της ταινίας βασίστηκε στο θεατρικό έργο των Τσιφόρου – Βασιλειάδη, “Οι Γυναίκες Προτιμούν τους Σκληρούς”. Για τον ρόλο της Πάστα Φλώρας όπως είπαμε, αρχικά προτάθηκε η Ρένα Βλαχοπούλου, η οποία όμως αρνήθηκε. Έτσι ο ρόλος ανατέθηκε τελικά στη Μαίρη Αρώνη.
Το φινάλε της ταινίας, γυρισμένο σε μια Βενετία ντεκόρ, περιείχε ένα μουσικοχορευτικό νούμερο, κατά τη διάρκεια του οποίου ο Γιάννης Βογιατζής τραγούδησε στα ιταλικά το τραγούδι “Η πρώτη μας νύχτα”, που ακούστηκε στα ελληνικά από τον Λάκη Παυλίδη (ντούμπλαρε τον Βαγγέλη Βουλγαρίδη), στο μιούζικαλ του 1962 “Μερικοί το προτιμούν κρύο”, σε σκηνοθεσία Γιάννη Δαλιανίδη. Η ταινία προβλήθηκε για πρώτη φορά την 25η Οκτωβρίου 1965 και έκοψε 521.134 εισιτήρια.
Το χαστούκι στην Μαίρη Αρώνη
Το ότι δεν δέχτηκε η Βλαχοπούλου το ρόλο της Πάστα Φλώρα – ευτυχώς για πολλούς – οδήγησε τον Φίνο και τον Δημόπουλο να επιλέξουν την θεατρική πρωταγωνίστρια του Εθνικού θεάτρου, την μοναδική Μαίρη Αρώνη, η οποία ξεχώρισε στην καλύτερη κινηματογραφική της εμφάνιση (ανάμεσα στις λίγες που είχε κάνει). Και ξέρετε γιατί ξεχώρισε; Γιατί αποφάσισε να παίξει τον ρόλο σαν να έπαιζε “θέατρο του παραλόγου” – Μπέκετ ή Ιονέσκο! Μ’ αυτόν τον τρόπο τον απογείωσε τον ρόλο.
Στο σενάριο της ταινίας υπήρχε και ένα χαστούκι από τον Στέλιο (Διονύσης Παπαγιαννόπουλος) στην γυναίκα του, Πάστα Φλώρα (Μαίρη Αρώνη). O ίδιος ο Παπαγιαννόπουλος είχε παραδεχτεί πως πολλές φορές τα χαστούκια που έδινε στις ταινίες, ήταν πέρα για πέρα αληθινά.
Έτσι έγινε κι’ εδώ. Της άστραψε ένα που ζαλίστηκε η γυναίκα… αλλά πάρα πολύ θυμωμένη αποχώρησε από το πλατό απειλώντας πως δεν θα ξαναγυρίσει. Ο Δημόπουλος και ο ίδιος ο Παπαγιαννόπουλος ήταν σε απελπισία. Την κατάσταση έσωσε ο Φίνος που της έστειλε σπίτι της λουλούδια και γλυκά, ζητώντας της συγνώμη και παρακαλώντας την να επιστρέψει στα γυρίσματα. Και η Αρώνη επέστρεψε!
Η υπόθεση του έργου είναι η εξής: Η Μίκα (Τζένη Καρέζη), λίγες μέρες πριν παντρευτεί τον Μίκη (Δημήτρη Καλλιβωκά), γόνο εφοπλιστικής οικογένειας, αποφασίζει να κάνει ένα ταξίδι στη Βενετία, από την οποία επιστρέφει …παντρεμένη! Ωστόσο ο σύζυγος (Αλέκος Αλεξανδράκης) δεν είναι σαν τους άλλους που συνήθιζε να συναναστρέφεται, αφού εκτός από γλυκός και τρυφερός, όταν χρειάζεται γίνεται και ζόρικος. Βλέποντας λοιπόν ο Αντρέας το μπάχαλο που επικρατεί στο σπίτι της συζύγου του, αποφασίζει να αναλάβει δράση…
Πέρα από τις μοναδικές ερμηνείες των πρωταγωνιστών (Τζένη Καρέζη, Αλέκος Αλεξανδράκης, Διονύσης Παπαγιαννόπουλος, Μαίρη Αρώνη, Δημήτρης Καλλιβωκάς), στην ταινία συμμετέχουν ακόμα οι: Λίλη Παπαγιάννη, Κατερίνα Γώγου, Νίτσα Μαρούδα, Αλέκος Τζανετάκος, Ελένη Κριτή, Νάσος Κεδράκας, Αθηνόδωρος Προύσαλης, Μαρία Μαρτίκα και πολλοί άλλοι.
Ευχαριστούμε πολύ το Νίκο Μουρατίδη και το nikosonline.gr για το άρθρο.