Vanessa Redgrave:Ο Διάσημος τότες εκείνη την εποχή ,θεατρικός συγγραφέας, Tennessee Williams την αποκάλεσε «η μεγαλύτερη ηθοποιός της εποχής μας». Καταγόταν από μια θρυλική θεατρική οικογένεια. Ο πατέρας της, ο Sir Michael Redgrave, ήταν ένας από τους πιο δημοφιλείς και σεβαστούς ηθοποιούς της Βρετανίας και η μητέρα της, Rachel Kempson, ήταν γνωστή ηθοποιός του θεάτρου. Η αδερφή της, Lynn, έκανε τόσο σκηνική όσο και κινηματογραφική δουλειά —κυρίως στα Georgy Girl (1966) και Shine (1996)— και ο αδερφός της, Corin, ήταν επιτυχημένος σκηνοθέτης και ηθοποιός.
Έχει κερδίσει πολλές διακρίσεις, όπως ένα Όσκαρ, ένα Βραβείο Τηλεόρασης της Βρετανικής Ακαδημίας, δύο Χρυσές Σφαίρες, δύο Βραβεία Emmy Primetime, δύο βραβεία Screen Actors Guild και ένα βραβείο Tony, καθιστώντας την μια από τις λίγες ερμηνεύτριες που πέτυχαν το Triple Crown. της υποκριτικής. Έχει επίσης λάβει διάφορα τιμητικά βραβεία, συμπεριλαμβανομένου του βραβείου BAFTA Fellowship, του Golden Lion Honorary Award και μιας εισαγωγής στο American Theatre Hall of Fame.
Αφού φοίτησε στο Queensgate School στο Λονδίνο και στη συνέχεια στο Central School of Speech and Drama, η Vanessa ανέπτυξε τη φήμη της στην αγγλική σκηνή κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '50 και του '60.
Η Redgrave έκανε το επαγγελματικό της ντεμπούτο στο έργο A Touch of the Sun (1957), στο οποίο έπαιξε με τον πατέρα της. Εμφανίστηκε στην πρώτη της ταινία, Behind the Mask, το 1958, αλλά επικεντρώθηκε κυρίως στη σκηνική δουλειά στα τέλη της δεκαετίας του '50 και στις αρχές της δεκαετίας του '60 και ήταν μέλος της Royal Shakespeare Company στο Stratford-upon-Avon κατά τη σεζόν 1959-60.
Η κινηματογραφική της καριέρα ξεκίνησε σοβαρά το 1966. Μέσα σε δύο χρόνια, εμφανίστηκε σε τέσσερις ταινίες που καθιέρωσαν τη φήμη της ως ευφυούς ηθοποιού με επιβλητική παρουσία. Η πρώτη από τις έξι υποψηφιότητες για Όσκαρ ήταν για το Morgan! (1966), η πρώτη της ταινία μετά από οκτώ χρόνια. Στη συνέχεια έπαιξε έναν ρόλο στο Blow-Up (1966) του Michelangelo Antonioni, ένα ψυχολογικό μυστήριο που με το χρόνο έγινε καλτ αγαπημένη ταινία για πολλούς. Η ατιμολόγητη cameo εμφάνιση της Redgrave ως Anne Boleyn στο A Man for All Seasons (1966) και η ερμηνεία της ως Guinevere στο Camelot (1967) εξασφάλισαν περαιτέρω τη θέση της ως μία από τις πιο δημοφιλείς και σεβαστές ηθοποιούς της εποχής.
Μετά ήρθε μια περίοδος ανάπαυσης, εν μέρει ως αποτέλεσμα της εκμετάλλευσης της φήμης της για πολιτικούς σκοπούς που αποξένωσε πολλούς από τους συνομηλίκους και το κοινό της. Το 1971 μαζί με την ηθοποιό Glenda Jackson έπαιξε στο Mary, Queen of Scots και έκανε μια σύντομη εμφάνιση στο Murder On The Orient Express του 1974. Τρία χρόνια αργότερα επιβραβεύτηκε τελικά με Όσκαρ για τον δεύτερο ρόλο της στην Julia(1977).
Τρία χρόνια αργότερα το 1980, ωστόσο, η συγκλονιστική ερμηνεία της Vanessa ως επιζών από στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Playing For Time που της έφερε ένα Emmy φίμωσε πολλούς από τους επικριτές της. Και οι δεκαετίες του ογδόντα και του ενενήντα την είδαν να επιστρέφει στη φόρμα καθώς κέρδισε δύο ακόμη υποψηφιότητες για την Ακαδημία για το The Bosnias and Howards End του 1984 το 1992.
Η Vanessa μπήκε στην έβδομη δεκαετία της με μια έκρηξη δημιουργικής δραστηριότητας. Υπήρξε μια στυφή σκηνή στο Mission Impossible του 1996, και δύο υπέροχες ερμηνείες στο Mrs Dalloway και στο Wilde στο ίδιο έτος ,1997. Εν τω μεταξύ, η δέσμευσή της στον πολιτικό ακτιβισμό μέσω της τέχνης παρέμεινε στην πρώτη γραμμή της δουλειάς της και συνεχίζει να εργάζεται ως ειδική εκπρόσωπος του Παιδικού Ταμείου των Ηνωμένων Εθνών για τις τέχνες.
Το 2002, η ηθοποιός επέστρεψε στη σκηνή σε μια παραγωγή της Lady Windermere's Fan μαζί με τη μικρότερη κόρη της Joely Richardson. Η άλλη κόρη της Vanessa, Natasha Richardson η οποία δυστυχώς έφυγε το 2009 από τη ζωή και η οποία ήταν σύζυγος του ηθοποιού Liam Neeson, ηταν επίσης επιτυχημένη ηθοποιός ενώ ο γιος της Carlo Nero από την επτάχρονη σχέση της με τον Ιταλό ηθοποιό Francο Nero είναι ένας επίδοξος σκηνοθέτης.