Πρωτοβγήκε στο θέατρο με την παράσταση Αγριόπαπια του ίψεν το 1942. Φοίτησε στο Θέατρο Τέχνης του Κάρολου Κουν . Σε ηλικία μόλις 16 ετών πήρε την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος και την θεωρήσανε εξαιρετικό ταλέντο . Στο Εθνικό Θέατρο διδάχθηκε θέατρο, δίπλα στην Κατερίνα και στον Βασίλη Λογοθετίδη. Μέχρι και το τέλος της ζωής της δεν σταμάτησε να εργάζεται ούτε για το θέατρο ,ούτε για την τηλεόραση, ούτε για το σινεμά. Ήταν πάντα ενεργή και ήταν μια από της ποιο γλυκές και αγαπημένες παρουσίες του ελληνικού κοινού αλλά και τον συναδέλφων της.
Υπήρξε παντρεμένη με τον θεατρικό συγγραφέα , με τον δημοσιογράφο και ιστορικό Γεώργιο Ρούσσο (1910-1984) με τον οποίο ήταν πάρα πολύ αγαπημένοι. Ντεμπούτο στο κινηματογράφο έκανε με την δραματική ταινία του Νίκου Τσιφόρου «Το παιδί μου πρέπει να ζήσει». μετά έπαιξε στο «Ο Αγαπητικός της Βοσκοπούλας», η οποία ήταν και η πρώτη έγχρωμη ταινία του ελληνικού κινηματογράφου. Άλλες ωραίες ερμηνείες είχε και στης ταινίες «Ένα βότσαλο στη λίμνη» (1952), «Ο ζηλιαρόγατος» (1956), «Μανταλένα» (1960), «Τρίτη και 13» (1963), «Τι έκανες στον πόλεμο Θανάση» (1971), «Η Αλίκη δικτάτωρ» (1972) και «Η Μαρία της σιωπής» (1973). Επίσης είχε και πολλές εμφανίσεις στο «Θέατρο της Δευτέρας».
Η Καίτη Λαμπροπούλου έφυγε από τη ζωή στις 31 Ιανουαρίου 2011