Ωραίες οι σειρές, άλλη κλάση οι ξένες ταινίες, γκλαμουράτο το Χόλιγουντ. Όσο κι αν της απολαμβάνεις όμως ποτέ δεν ξεχνάς τις ρίζες σου. Ποτέ δεν λες όχι σε λίγη γνήσια, παραδοσιακή καλτίλα. Ποτέ δεν βγάζεις από την καρδιά σου τη χρυσή εποχή της βιντεοκασέτας.
Είναι σαν να πιάνεις την καλή, να μην ξέρεις πόσα λεφτά έχεις και να τρως κάθε μέρα στα καλύτερα και πιο γκουρμέ εστιατόρια. Μετά από 3, 4, 5, 15 φορές με αστακό και φιλετάκια κάποια στιγμή θ’ αναζητήσεις και τη «βρωμιά» σου. Θα ζητήσει το αντεράκι σου κάνα σουβλάκι ή καμιά φασολάδα. Έτσι και με τα «διαμάντια» του VHS: Όση ποιότητα κι αν καταναλώσεις, πάντοτε θα ‘ναι πειρασμός ένας Βουτσάς ή ένας Μουστάκας.
Πάντοτε θα έχεις χρόνο για λίγο «Ροζ Γάτο» ή μια τζούρα «The Κόπανοι». Γιατί δεν χρειάζεται καν να δεις όλη την ταινία. Μπορείς απλά ν’ ανατρέξεις σε κάποια από τις κλασικές αγαπημένες σου σκηνές. Σε θρυλικά αποσπάσματα που ΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ κι αν τα δεις, θα πονάνε τα νεφρά σου από τα γέλια.
Όπως αυτό της κόντρας στο «Καμικάζι τσαντάκιας»…
«Κόντρα κάνουμε, ρε φίλε, δεν μεταναστεύουμε»: Η ξεκαρδιστική σκηνή-θρύλος της βιντεοκασέτας
Ως νοικοκυραίος που κοιτάζει μόνο τη δουλίτσα του στο εργοστάσιο και παίζει βιολί, ο Ποσειδώνας ανακαλύπτει πως ο μικρότερος αδερφός του έχει μπλέξει. Αντί να σπουδάζει στην Ιατρική, τριγυρνάει με μια συμμορία. Αποφασίζοντας λοιπόν να προσχωρήσει σε αυτήν για να τον σώσει, παριστάνει τον σκληροτράχηλο. Φτάνει γρήγορα να γίνει ο αρχηγός, χάρη σε μια σειρά επιδείξεων δύναμης, όπως εκείνη στο μπιλιαρδάδικο…
Η κορύφωση όμως της καλτίλας είναι όταν μονομαχεί με τον αρχηγό της αντίπαλης συμμορίας, τον Χρήστο τον Σίφουνα…Γιατί δεν αποδέχεται απλώς την πρόκληση για κόντρα…
Δεν είναι ότι απαντάει με έξτρα μαγκιά στην υπεροψία του Σίφουνα…Είναι ότι κάνει ρελάνς με πρόταση για κόντρα μέχρι τη Θήβα. Δεν πτοείται από την επική απάντηση «κόντρα κάνουμε, ρε φίλε, δεν μεταναστεύουμε». Αντιπροτείνει τον Πόρο και στην εύλογη απορία πώς θα περάσουν τη θάλασσα, απαντάει «π(υ)ρόβλημά σου».
Και αφού συμφωνούν τελικά στο Καβούρι και δίνει σύνθημα στους δικούς να τον ετοιμάσουν (με μασάζ σε χέρια και πόδια, χτένισμα και βούρτσισμα δοντιών), εκμεταλλεύεται την υπεροψία του αντιπάλου να τον αφήσει να ξεκινήσει πρώτος.
Σαμποτάροντας τη διαδρομή για να πέσει και όταν τελικά αυτό συμβαίνει (με τον Σίφουνα ΗΔΗ μπανταρισμένο με επίδεσμο) να του κάνει τη σκληρή υπενθύμιση πως «σήμερα όλα λαδώνονται…»