Μια από τις πλέον χαρακτηριστικές ταινίες που σημάδεψαν την πλούσια καριέρα του, ήταν και η «Οδύσσεια ενός ξεριζωμένου»

Nίκος Ξανθόπουλος συνιστά από μόνος του ένα ξεχωριστό κεφάλαιο για τον ελληνικό κινηματογράφο.

Πρωταγωνίστησε σε δεκάδες ταινίες, υποδυόμενος στις περισσότερες από αυτές, το αγνό παιδί του λαού, το οποίο αγωνίζονταν μέσα στη βιοπάλη, αντιμετώπιζε διαρκώς σοβαρά προβλήματα από την κακία του κόσμου, αλλά πάντα κατάφερνε να τα ξεπερνάει.

Με αυτό το προσωνύμιο έμεινε και στη συνείδηση των Ελλήνων: «Το παιδί του λαού». Προσωνύμιο που τον ακολουθεί ακόμα και σήμερα, που ζει μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.

Οδύσσεια ενός ξεριζωμένου: Η ταινία των τριών ωρών
Ο Νίκος Ξανθόπουλος στη ταινία, “Η οδύσσεια ενός ξεριζωμένου”.

Μια από τις πλέον χαρακτηριστικές ταινίες που σημάδεψαν την πλούσια καριέρα του, ήταν και η «Οδύσσεια ενός ξεριζωμένου», ταινία που γυρίστηκε το 1969 και ήταν διάρκειας 185 λεπτών.

Η παραγωγή ήταν της Κλακ Φιλμ, σε σκηνοθεσία του Απόστολου Τεγόπουλου και σενάριο του Πάνου Κοντέλη. Η ταινία θεωρήθηκε από τους κριτικούς ως «λαϊκή όπερα», αποτελώντας ουσιαστικά το δεύτερο μέρος μιας διλογίας ταινιών του Ξανθόπουλου, που είχε αρχίσει με την ταινία «Ξεριζωμένη γενιά». Στην «Οδύσσεια ενός ξεριζωμένου» ο Νίκος Ξανθόπουλος υποδύεται  έναν λαϊκό τραγουδιστή, ο οποίος μαθαίνει ότι ο πατέρας του, που τον νόμιζε πεθαμένο στην καταστροφή της Σμύρνης το 1922, τελικά ζει. Έτσι ξεκινά ένα οδοιπορικό στην Τουρκία, αποφασισμένος να τον βρει.

Στην ταινία πρωταγωνιστούσαν ακόμα η Άντζελα Ζήλεια, η Μιράντα Κουνελάκη, η Κατερίνα Βασιλάκου , ο Λυκούργος Καλλέργης και πολλοί ακόμα σημαντικοί ηθοποιοί. Στην ταινία ακούγονται μεταξύ άλλων τα τραγούδια «Αραμπάς περνάει», «Είσαι το παιδί μου», «Μπεκλεντίμ ντε γκελμεντίν», «Σαμπαχτάν κάλκτιμ». Η «Οδύσσεια ενός ξεριζωμένου» κατατάσσεται σε μια ειδική ομάδα ταινιών, που δεν ήταν μεν μιούζικαλ, ωστόσο επειδή ακούγονταν σε αυτές περισσότερα από 4 τραγούδια, ονομάστηκαν «μουσικές ταινίες».

Ο Νίκος Ξανθόπουλος διέθετε μια χαρακτηριστική και γνήσια λαϊκή φωνή, η οποία τον βοήθησε να ερμηνεύει με ένα δικό του, ξεχωριστό τρόπο τα τραγούδια που του ανέθεταν. Η ταινία προβλήθηκε τη σεζόν 1968-1969, έκοψε 395.589 εισιτήρια και ήρθε στην 12η θέση, ανάμεσα σε 108 ταινίες.

Αξίζει να αναφερθεί ότι στο τέλος των τίτλων, η παραγωγός εταιρεία αναφέρει τα εξής: «Η “Κλακ Φιλμς” πιστή στην πορεία που χάραξε δίνει σήμερα μια ταινία μνημείο στις παραδόσεις του Ελληνικού λαού».

 

Πηγή :ellinikos kinimatografos

Κάντε εγγραφή και ενημερωθείτε πρώτοι για Κινηματογράφο και μουσική.