Παρόλο ότι λατρεύω τον Βιτόριο ντε Σίκα ,η συγκεκριμένη ταινία μου είχε ξεφύγει. Είχα την τύχη να την δώ σε θερινό κινηματογράφο και η κριτική μου είναι ότι πραγματικά είναι ένα αριστούργημα με ρεσιτάλ ερμηνείας από δύο ιερά τέρατα του κινηματογράφου, της Σοφία Λόρεν και του Μαρτσέλο Μαστρογιάννη. Από τους παραγωγούς του «Δόκτωρ Ζιβάγκο» . Η σκηνοθεσία του Βιτόριο Ντε Σίκα μετατρέπει την ταινία από φτηνό μελόδραμα σε μια δυνατή, σπαραχτική ιστορία. Το σενάριο ανέλαβαν δύο εκ των μεγίστων σεναριογράφων του ιταλικού σινεμά: Ο ΤΟΝΙΝΟ ΓΚΟΥΕΡΑ κι ο ΤΣΕΖΑΡΕ ΤΣΑΒΑΤΙΝΙ- σταθερός σεναριογράφος των ταινιών του Ντε Σίκα. Παίζει επίσης η Λουντμίλα Σαβέλιεβα, η ηθοποιός που έγινε γνωστή μέσα από το ρόλο της Νατάσα Ρόστοβα στην επική ταινία «Πόλεμος και Ειρήνη». Τώρα για τη μουσική του Χένρι Μαντσίνι τι να πω.
Υποψήφια για Όσκαρ βρίσκεται εδώ σε μία από τις καλύτερες στιγμές της καριέρας του μεγάλου συνθέτη. Μια από τις άγνωστες λεπτομέρειες της ταινίας την οποία και έμαθα μόλις τώρα είναι ότι,, το παιδί που υποδύεται τον γιο της Σοφία Λόρεν, δεν ήταν άλλος από τον, 2 χρονών τότε, πραγματικό της γιο, Κάρλο Πόντι τζούνιορ. Μια από τις συγκλονιστικότερες αντιπολεμικές ταινίες που γυρίστηκαν ποτέ και που έχω δεί και εγώ προσωπικά.