Το αριστουργηματικό διήγημα του Ζαν-Πωλ Σαρτρ αποτελεί ίσως τον σπουδαιότερο λογοτεχνικό φόρο τιμής στον Ισπανικό Εμφύλιο. O Σαρτρ, παρ' όλες τις κριτικές, αποδεικνύει τη λογοτεχνική του ικανότητα. Το Τοίχος είναι μια συνοπτική αλλά βαθιά φιλοσοφική αφήγηση, που αξιοποιεί ελάχιστες λέξεις και αναδεικνύει τα ανθρώπινα συναισθήματα και τις καταστάσεις σε μια νύχτα εφιαλτικής αναμονής καταδικασμένων.
Ο "Τοίχος" αποτελεί σύμβολο πολυσημίας, αντιπροσωπεύοντας τον τόπο εκτέλεσης, τις ιδεολογίες και την Ιστορία. Με επιδεξιότητα, ο Σαρτρ συνδυάζει τη λογοτεχνία με τη ζωγραφική του Γκόγια, δημιουργώντας μια προαναγγελία για την ιδεολογική χρεοκοπία του σύγχρονου ανθρώπου. Έτσι, το έργο παραμένει ως η καλύτερη λογοτεχνική μαρτυρία ενός ιστορικού επεισοδίου που σημάδεψε την παγκόσμια Ιστορία.