«Κάθε λογοτεχνικό έργο, άξιο του ονόματός του, είναι μια προφητεία», έλεγε ο Χέρμαν Μέλβιλ, ο συγγραφέας του αριστουργηματικού μυθιστορήματος «Μόμπι Ντικ». Γραμμένο το 1851, το βιβλίο αυτό ξεπερνάει τα όρια της απλής περιπέτειας και αγγίζει διαχρονικά θέματα, όπως η αιώνια μάχη του καλού με το κακό, η ανθρώπινη ύπαρξη, η μοίρα και η τρέλα.
Η ιστορία ακολουθεί τον Ισμαήλ, έναν νεαρό άνδρα που κατατάσσεται στο φαλαινοθηρικό πλοίο Pequod με καπετάνιο τον Αχαάβ. Ο Αχαάβ, τυραννικός και μονομανής, έχει αφιερώσει τη ζωή του στην εκδίκηση κατά της λευκής φάλαινας Μόμπι Ντικ, που σε ένα προηγούμενο ταξίδι του αφαίρεσε το πόδι του. Η εμμονή του Αχαάβ οδηγεί το πλήρωμα σε μια εξαντλητική και επικίνδυνη περιπέτεια, σε άγνωστα νερά, φέρνοντας στην επιφάνεια τα σκοτεινά βάθη της ανθρώπινης ψυχής. Ο Μόμπι Ντικ, σύμβολο του κακού και της καταστροφής, γίνεται η εμμονή του Αχαάβ, οδηγώντας τον σε μια τυφλή πορεία προς την αυτοκαταστροφή.
Ο Μέλβιλ υφαίνει με μαεστρία μια ατμόσφαιρα μυστηρίου και αγωνίας, ενώ παράλληλα γράφει με λυρισμό για την ομορφιά της θάλασσας και τη σκληρότητα της φαλαινοθηρίας. Ο Μόμπι Ντικ δεν είναι απλώς ένα μυθιστόρημα περιπέτειας, αλλά ένα φιλοσοφικό δοκίμιο που θέτει καίρια ερωτήματα για τον άνθρωπο και τη θέση του στο σύμπαν.
Το βιβλίο γνώρισε άμεση επιτυχία και θεωρείται πλέον ένα από τα σημαντικότερα έργα της αμερικανικής λογοτεχνίας. Έχει επηρεάσει πλήθος συγγραφέων, καλλιτεχνών και διανοητών, ενώ έχει μεταφραστεί σε δεκάδες γλώσσες.